Του Δημήτρη Τσιούφου

Την ύστατη προσπάθεια, μήπως και αποτραπεί η ρήξη μεταξύ της Δημοκρατικής Συμπαράταξης και του Ποταμιού, αναμένεται να επιχειρήσουν στελέχη και των δύο πλευρών, αν και όλα δείχνουν ότι το εγχείρημα για τη δημιουργία του ενιαίου φορέα στον χώρο της Κεντροαριστεράς οδηγείται σε οριστικό «διαζύγιο», το οποίο μάλιστα ενδέχεται να μην είναι καν συναινετικό, καθώς εκφράζονται φόβοι για έναν ακόμη «εμφύλιο». Πληροφορίες αναφέρουν ότι τις επόμενες μέρες θα εκδηλωθούν πρωτοβουλίες με στόχο να ξαναφέρουν τις δύο πλευρές στο τραπέζι των συζητήσεων, ενώ ταυτόχρονα θα ασκηθούν πιέσεις τόσο προς την πλευρά της Φ. Γεννηματά όσο και προς αυτή του Στ. Θεοδωράκη, προκειμένου να βάλουν στην «άκρη» αφενός την μεταξύ τους αντιπαράθεση και αφετέρου τις προσωπικές ηγετικές τους φιλοδοξίες, επισημαίνοντας ότι «δεν πρέπει να χαθεί και αυτή η ευκαιρία για την Κεντροαριστερά».

Από τον χώρο του ΠΑΣΟΚ προς αυτή την κατεύθυνση αναμένεται να κινηθούν μια σειρά στελεχών, όπως ο Γ. Μανιάτης και ο Ανδρ. Λοβέρδος, ενώ πρωτοβουλίες προς την ίδια κατεύθυνση εκτιμάται ότι θα αναλάβει και ο ευρωβουλευτής και πρώην γραμματέας του κόμματος, Ν. Ανδρουλάκης, ο οποίος την Πέμπτη υπογράμμισε ότι «το θέμα της Κεντροαριστεράς θα το επαναφέρουν δυναμικά και άμεσα οι πολιτικές και κοινωνικές συνθήκες, αλλά απαιτείται πάθος και ανιδιοτέλεια, που δυστυχώς δεν υπάρχουν». Ταυτόχρονα ανάλογες πρωτοβουλίες αναμένεται να αναλάβουν και στελέχη που κινούνται πέριξ του Ποταμιού, όπως ο επικεφαλής των Μεταρρυθμιστών Σπ. Λυκούδης, ο οποίος οργανώνει τη Δευτέρα το απόγευμα εκδήλωση-συζήτηση (στο Χυτήριο της Ιεράς Οδού) με θέμα «Κεντροαριστερά Τώρα. Ωρες Ευθύνης για τη Δημοκρατική Παράταξη», με στόχο να ανοίξει και πάλι ο διάλογος όλων των δυνάμεων του χώρου. Παράλληλα πίεση προς την πλευρά του Στ. Θεοδωράκη εκτιμάται ότι θα ασκήσουν και άλλοι βουλευτές του Ποταμιού όπως και ο Γρ. Ψαριανός, αλλά και στελέχη που συμμετείχαν ενεργά στις διαβουλεύσεις, όπως ο εκδότης του διαδικτυακού περιοδικού «Μεταρρύθμιση» Γ. Μεϊμάρογλου, αλλά και ο εκπρόσωπος Τύπου του κόμματος Δημ. Τσιόδρας, που στήριξε με θέρμη την προσπάθεια για τη δημιουργία ενός ενιαίου φορέα στον χώρο της Κεντροαριστεράς και του μεταρρυθμιστικού Κέντρου.

Παρά ταύτα, λίγοι είναι πλέον αυτοί που θεωρούν ότι οι προσπάθειες αυτές μπορούν να ξαναβάλουν στο τραπέζι του διαλόγου το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι, καθώς πλέον έχουν διαρραγεί και οι προσωπικές σχέσεις, κυρίως μεταξύ της Φ. Γεννηματά και του Στ. Θεοδωράκη, εσχάτως δε και αυτές μεταξύ του τελευταίου και του Θ. Θεοχαρόπουλου, αν και ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ ήταν μεταξύ εκείνων που αναζητούσαν μια «δεύτερη ευκαιρία» και προσπαθούσε να λειάνει τις «γωνίες» στις αντιθέσεις μεταξύ των επικεφαλής της Δημοκρατικής Συμπαράταξης και του Ποταμιού. Πολλοί είναι αυτοί που υποστηρίζουν ότι «γυαλί» στις σχέσεις των τριών «δεν έχει απλώς ραγίσει, αλλά έχει σπάσει» και διερωτώνται «πώς μπορεί πλέον να δει ένας τον άλλον στα μάτια», μετά τις αιχμηρές δηλώσεις που έχουν ανταλλάξει, κυρίως δε «μετά τις προσωπικές (και όχι πολιτικές) επιθέσεις εκ μέρους του κ. Θεοδωράκη».

Αναφέρονται δε κυρίως στην υποτιμητική, για την πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, δήλωση του επικεφαλής του Ποταμιού ότι «κληρονόμησε το ΠΑΣΟΚ, πίστεψε ότι μπορεί να κληρονομήσει και το Ποτάμι», καθώς και στην επίσης υποτιμητική ανακοίνωση για τον Θ. Θεοχαρόπουλο την Πέμπτη, όταν ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ άσκησε κριτική στον κ. Θεοδωράκη επιρρίπτοντάς του ευθύνες για το «ναυάγιο» των διαπραγματεύσεων. Το Ποτάμι, με σχόλιο του γραφείου Τύπου του, σημείωσε ότι «το Ποτάμι, όπως και η κοινωνία άλλωστε, δεν ασχολείται με βουλευτές που δεν έχουν ποτέ μετρηθεί στην ψήφο του λαού», αφήνοντας υπονοούμενα για τον κ. Θεοχαρόπουλο, καθώς εκλέχθηκε με το ψηφοδέλτιο Επικρατείας της Δημοκρατικής Συμπαράταξης.

Εξ ίσου αιχμηρή, ωστόσο, ήταν και απάντηση της ΔΗΜΑΡ, η οποία σημείωσε πως «σχόλιο αυτού του επιπέδου επιβεβαιώνει ότι οι εκκλήσεις του Στ. Θεοδωράκη για την ενότητα του προοδευτικού χώρου είναι υποκριτικές». Είμαστε βέβαιοι, υπογράμμισαν από την Αγ. Κωνσταντίνου «ότι δεν εκφράζει ούτε και τον κόσμο που παρακολουθεί το Ποτάμι και διερωτόμαστε ποιοι προοδευτικοί πολίτες μπορούν ακόμη να ανέχονται τέτοια περίσσια αλαζονείας. Κρίμα».