Αυτά που συμβαίνουν στον ΠΑΟΚ στην εποχή Σαββίδη ξεπερνούν και την… φαντασία. Το κοντέρ έχει τερματιστεί. Είναι απίθανο, αδύνατο, να έχει υπάρξει οποιαδήποτε ποδοσφαιρική ομάδα, σε οποιαδήποτε χώρα, σε οποιαδήποτε κατηγορία, σε οποιαδήποτε εποχή, η οποία να συμπεριφέρθηκε με τέτοια επιπολαιότητα, με τέτοια προχειρότητα, με τέτοια διάθεση αυτοκαταστροφής όπως ο ΠΑΟΚ τα τελευταία χρόνια.

Από πού να αρχίσω που λέει και το λαϊκό άσμα… Προσέξτε για παράδειγμα τι έχει συμβεί με τον Τζαβέλλα μέσα σε 2 χρόνια και θα καταλάβετε. Δεν χρειάζεται να παραθέσει κανένα άλλο επιχείρημα, κάποιος νοήμων και σώφρων, από αυτό του Τζαβέλλα, για να διαπιστωθεί το μέγεθος της αστειότητας του ΠΑΟΚ. 

Ο Τζαβέλλας πριν από δύο χρόνια βρίσκεται στην Β’ ομάδα με εντολή του τότε προπονητή Αγγελου Αναστασιάδη με υπόνοιες για εσκεμμένη μειωμένη απόδοση!!! Κάποιον που τον κατηγορείς για αυτό και μάλιστα τον… τιμωρείς κιόλας, δεν τον στέλνεις στην Β’ ομάδα, αλλά σπίτι του, στο πυρ το εξώτερο... Μετά από μερικούς μήνες και την αλλαγή προπονητή ο Τζαβέλλας επιστρέφει στην πρώτη ομάδα, γίνεται ξανά βασικός και ηγέτης της ομάδας. Λίγους μήνες αργότερα, ο Τζαβέλλας υπογράφει νέο πολυετές συμβόλαιο με εντυπωσιακές αποδοχές και γίνεται αρχηγός της ομάδας. Και σήμερα ο Τζαβέλλας ξαναπάει στην Β’ ομάδα και πάλι με ξεκάθαρες υπόνοιες ότι είχε μειωμένη απόδοση στο παιχνίδι με τον Ατρόμητο!

Η μικρή μου κόρη που δεν είναι ακόμη 4 ετών είναι απολύτως βέβαιο ότι έχει μεγαλύτερη συνέπεια και συνέχεια στις απόψεις της, από τον ΠΑΟΚ. Μόνο που ο ΠΑΟΚ δεν είναι ένα πρόσωπο, είναι δεκάδες. Με τον Τζαβέλλα έχουν γίνει όλα αυτά γιατί κάθε φορά αποφασίζει και κάποιος άλλος. Στην Β’ ομάδα τον στέλνει ο Αναστασιάδης, στην πρώτη τον επαναφέρει ο Γεωργιάδης, νέο συμβόλαιο του κάνει ο γιός του ιδιοκτήτη, περιβραχιόνιο του δίνει ο ίδιος ο ιδιοκτήτης, στην Β’ ομάδα τον ξανάστέλνει  ο νέος τεχνικός διευθυντής και ο επόμενος προπονητής, ο οποίος τον είχε στην Β’ ομάδα!
Ότι να’ ναι, όποιος να’ ναι, όπως να’ ναι. Αυτή είναι η καθημερινή ιστορία του ΠΑΟΚ στην εποχή Σαββίδη. Σε κάθε χρονικό σημείο αποφασίζουν δέκα. Ο ιδιοκτήτης, ο πρόεδρος, ο προπονητής, ο τεχνικός διευθυντής, η οικονομική διευθύντρια, ο αντιπρόεδρος, ο γιός του προέδρου, ο αδερφός του προέδρου, ο θείος από το Ροστόφ, ο Πόντιος ξάδερφος, ο παρ’ ολίγον πρόεδρος Βεζυρτζής.

Μην γελάτε, ακριβώς έτσι. Ο Βεζυρτζής πρόλαβε να κόψει μεταγραφή που είχε κλείσει ο πρώην τεχνικός διευθυντής, την οποία δεν ήθελε ο πρώην προπονητής και έβαλε τον πρώην αντιπρόεδρο να την χαλάσει μέσω του Βεζυρτζή που έρχονταν στα πράγματα, αλλά τελικά δεν ήρθε… Εδώ κολλάει το ΠΑΟΚ είσαι αφού και βγάζει και νόημα…

Και το χειρότερο είναι ότι δεν υπάρχει η παραμικρή ένδειξη ότι τα πράγματα θα αλλάξουν. Ο ΠΑΟΚ είναι σήμερα στην εξής φάση: Ο τεχνικός διευθυντής και ο προπονητής είναι σε αμφισβήτηση, ο κόσμος του ΠΑΟΚ για την ώρα είναι μαζί τους και ζητούν εκκαθάριση, η οποία αρχίζει και τελειώνει μονίμως στον Τζαβέλλα (αστεία πράγματα), αλλά στο επόμενο στραβό αποτέλεσμα και χωρίς τον Τζαβέλλα μέσα στην ενδεκάδα τα βέλη θα στραφούν αλλού. Χώρια που οι μισοί παίκτες κοιτάνε τους άλλους μισούς και βλέπουν στο βίντεο τα γκολ του Ατρομήτου για να δουν ποιοι είναι οι… ύποπτοι. Ποιοι είναι αυτοί που… έδωσε ο Ιβιτς στη συνέντευξη Τύπου. Και δεν είναι μόνο αυτό. Μέχρι και καταγγελίες λέει ετοιμάζουν ομάδες της Σούπερ Λίγκας ότι ο ΠΑΟΚ παίζει τα ματς του άσο ημίχρονο διπλό τελικό με επιχείρημα τα ίδια τα λεγόμενα του προπονητή του! Ο χαρακτηρισμός «αυτοκαταστροφικός» είναι πολύ μικρός για να περιγράψει την κατάσταση στον ΠΑΟΚ τέσσερις μόλις ημέρες μετά τη νίκη της χρονιάς στη Φλωρεντία…

Ο Σαββίδης λέει είπε μέσω του skype «σιχάθηκα, δεν θέλω να ξαναπατήσω στην Τούμπα…» και προκάλεσε ανησυχία στους πάντες. Εγώ λέω μακάρι να το εννοεί. Μακάρι για δύο χρόνια να εξαφανιστεί όχι από την Τούμπα, αλλά από την Θεσσαλονίκη. Να μείνει όσο μακριά γίνεται και να πάρει μαζί του και όλους τους συγγενείς του. Μόνο να πληρώνει, τίποτα άλλο. Να βάλει έναν, έναν όμως, να τρέξει το μαγαζί και να του ζητήσει τον λόγο μετά από δύο χρόνια. Και έτσι όπως είναι τα πράγματα, αυτός ο ένας δεν μπορεί να είναι άλλος από τον Θοδωρή Ζαγοράκη. Ο ΠΑΟΚ της εποχής Ζαγοράκη που δεν είχε φράγκο, ήταν σε όλα, μα όλα τα επίπεδα, μία πολύ πιο κανονική ομάδα από τον ΠΑΟΚ του Σαββίδη. Είχε τα προβλήματά της, τα οποία όμως εννιά στις δέκα φορές ξεκινούσαν και τελείωναν στα οικονομικά προβλήματα που είχε το club. 

Αν ο Σαββίδης έδινε τα κλειδιά στον Ζαγοράκη κι’ αν ο τελευταίος έβρισκε και τον τρόπο από κοινού με τον Ζήση Βρύζα να συνεργαστούν εκ νέου, τότε ο ΠΑΟΚ θα είχε πιθανότητες να γίνει το club που του επιτρέπει το status του ιδιοκτήτη του και το μέγεθος και η αγάπη του κόσμου του. Διαφορετικά το… έργο των τελευταίων πέντε ετών, βλέπω να έχει συνέχεια για πολλά χρόνια ακόμη…