Δ Ε Λ Τ Ι Ο  Τ Υ Π Ο Υ 

Να χαθεί κανείς μέσα σ’ έναν άλλον άνθρωπο. Από κάτι άπιαστο. Φευγαλέο. Μια λάμψη της στιγμής φωταγωγεί τη ζωή και μετά την αφήνει άδεια. Η στιγμή αυτή. Η παράφορη λάμψη της. Ο ήλιος που καίει. Οι κρυστάλλινες βουτιές. Η μεγάλη βραδιά του πάρτι. Η πλάνη, ένας αέρας. Τα χαμηλωμένα βλέμματα. Ο βυθός της θάλασσας. Η ζωή μετά. Το μετά. Το δίχως τέλος, μετά. Η φυλακή που λέγεται χρόνος. Οι μεγάλες νύχτες. Οι ατέλειωτες μέρες.

Αυτός είναι ο φίλος της Τρίτης.

Μέσα από την ταυτόχρονη αφήγηση δύο ιστοριών. Που είναι όμως μία. Η ιστορία ενός ανθρώπου που χάθηκε και δεν μπορεί να βρει τον δρόμο της επιστροφής. Μια γνώριμη φωνή, ένας επαναλαμβανόμενος ψίθυρος τον εμποδίζει να γυρίσει πίσω.

Στον εαυτό του.

O Λεωνίδας Προυσαλίδης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε στο ΑΠΘ (Παιδαγωγικό Τμήμα και Τμήμα Θεάτρου της Σχολής Καλών Τεχνών). Εμφανίστηκε στο θέατρο το 2004 με το έργο Εφτά λογικές απαντήσεις, που τιμήθηκε με το Α΄ Βραβείο Θεατρικού Έργου και ανέβηκε από το ΚΘΒΕ, σε σκηνοθεσία Πέτρου Ζηβανού. Το 2007, οι Εφτά λογικές απαντήσεις παραστάθηκαν στο Απλό Θέατρο, σε σκηνοθεσία Αντώνη Αντύπα. Το 2011, το δεύτερο έργο του, Βαγόνι στα νερά, ανέβηκε από το Απλό Θέατρο, σε σκηνοθεσία Αντώνη Αντύπα. Το 2016 το έργο του Από τη σιωπή ως την άνοιξη ανέβηκε στο Θέατρο ∆ημήτρης Χορν, σε σκηνοθεσία Λίλλυς Μελεμέ. Σκηνοθέτησε τον μονόλογο της Λούλας Αναγνωστάκη Ο ουρανός κατακόκκινος με ερμηνεύτρια τη Ρένη Πιττακή, στον προαύλιο χώρο των Φυλακών Επταπυργίου.

Λεωνίδας Προυσαλίδης