“Η ελληνική οικονομία xωρίς παρωπίδες” ... των Γιώργου Διαγουρτά και Κώστα Λαπαβίτσα
Επικοινωνιακή
καταιγίδα δημιούργησε η κυβέρνηση, με αποκορύφωμα την ομιλία του πρωθυπουργού
στη ΔΕΘ, για να πείσει τον ελληνικό λαό ότι η χώρα «έχει γυρίσει σελίδα»,
περνάμε σε «νέο αναπτυξιακό μοντέλο» και αφήνουμε πίσω τη σκληρή εποχή των
μνημονίων.
Οι πολιτικοί στόχοι
του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος ειδικεύεται στη δημιουργία εικονικής πραγματικότητας,
είναι προφανείς. Ταυτόχρονα φτιάχνεται και ένα νέο προφίλ για τον Αλέξη Τσίπρα,
του «σοβαρού» πρωθυπουργού που έβγαλε τη χώρα από τα μνημόνια και ανοίγει το
δρόμο της «δίκαιης» ανάπτυξης.
Αμήχανη και ενοχλημένη
παρακολουθεί η αξιωματική αντιπολίτευση, η οποία δεν έχει τίποτε ουσιαστικό να
πει και αποδεικνύεται σαφώς κάτω των περιστάσεων. Αντίστοιχα αμήχανη είναι και
η «κεντροαριστερά», η οποία ανασυντάσσεται χωρίς να έχει κάτι διαφορετικό να
προτείνει.
Με ελαφριά ειρωνεία
παρακολουθούν οι ηγετικοί κύκλοι της χώρας, οι οποίοι είναι πλήρως
ικανοποιημένοι από τη μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά δεν τον θέλουν στην κυβέρνηση.
Πιο αμήχανος από όλους
παρακολουθεί ο ελληνικός λαός, ο οποίος δεν βλέπει πουθενά στην πραγματική ζωή
την «αλλαγή σελίδας», ίσα-ίσα το αντίθετο, αλλά μετά από εφτά χρόνια
μνημονιακού ολέθρου θέλει να ελπίσει σε κάτι καλύτερο.
Επείγει, λοιπόν, να
γίνει μια σύντομη ακτινογραφία της ελληνικής οικονομίας για να δούμε που πραγματικά
βρισκόμαστε.
Συνοπτικά
μιλώντας, η ελληνική οικονομία έχει σταθεροποιηθεί σε πολύ χαμηλή βάση μέσω της
φτώχειας και της καταστροφής του παραγωγικού ιστού που επέβαλαν τα μνημόνια.
Δεν υπάρχει καμία ένδειξη, ή σοβαρός λόγος, για να περιμένουμε ταχύρρυθμη
ανάπτυξη, όσο η χώρα θα λειτουργεί μέσα στο σκληρό μνημονιακό πλαίσιο, είτε
υπάρχουν τυπικά τα μνημόνια, είτε όχι. Η κρίση της Ευρωζώνης έχει ουσιαστικά
τελειώσει, αλλά οι συνθήκες που αφήνει πίσω της είναι εξαιρετικά δύσκολες για
τη χώρα μας.
Αυτή είναι η σκληρή
πραγματικότητα μέσα στην οποία η Ελλάδα θα πρέπει να βρει καινούργιο
δρόμο. Οι προοπτικές και οι δυνατότητες υπάρχουν, όπως συνοπτικά θα
αναλυθεί παρακάτω, αλλά απαιτούν κοινωνικές ανατροπές.
Το βαθύτερο πρόβλημα
της χώρας στο θέμα αυτό είναι η ολική αποτυχία του πολιτικού συστήματος, η
οποία πλέον έχει πάρει ιστορικές διαστάσεις. Η ανάλυση της πολιτικής κατάστασης
και των βημάτων που απαιτούνται θα ακολουθήσει σε αμέσως επόμενες αναρτήσεις.
1.
Η βαθιά αδυναμία της συνολικής ζήτησης
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ ΕΔΩ
