Είναι πραγματική ποδοσφαιρική απόλαυση να παρακολουθείς την ΑΕΚ του Μανόλο Χιμένεθ στη διάρκεια της φετινής σεζόν. Μια ομάδα που τη διακρίνει σε απόλυτο βαθμό το «refuse to lose» ανεξάρτητα από τον αντίπαλο που έχει απέναντί της και (ειδικότερα) από το πώς διαμορφώνονται οι συνθήκες της εκάστοτε αναμέτρησης. Κάτι που ζήσαμε και χθες στο ΟΑΚΑ με αντίπαλο την Ριέκα και δεν ήταν η πρώτη φορά φέτος... Το είδαμε και με τον Ολυμπιακό, το βιώσαμε και με την Αούστρια στο ίδιο γήπεδο. Κι αυτή είναι η ΑΕΚ του Μανόλο Χιμένεθ. Αυτό είναι το βασικό της στοιχείο το οποίο την οδηγεί, την χαρακτηρίζει και την έχει, τόσο στην κορυφή της βαθμολογίας στο ελληνικό πρωτάθλημα, όσο και ζωντανή στη διεκδίκηση της πρόκρισης στους «32» του Europa League...

Αν εξαιρέσω το ματς με τον Ατρόμητο (το οποίο ούτως ή άλλως ήταν κεκλεισμένων των θυρών), εκείνο στα Γιάννενα και στην Τρίπολη, στις υπόλοιπες έως τώρα αναμετρήσεις της ΑΕΚ, είναι δεδομένο ότι με το σφύριγμα της λήξης κανείς δεν έχει βαρεθεί το παιχνίδι που μόλις έχει παρακολουθήσει. Είτε στο γήπεδο είτε στο σπίτι τους (ή κάπου αλλού) όσοι φρόντισαν να δουν τα ματς που έχει δώσει έως τώρα η Ένωση δεν μπορεί να μην ήταν γεμάτοι απ' όσα είδαν να συμβαίνουν στον αγωνιστικό χώρο. Το ίδιο συνέβη και χθες όπου οι «κιτρινόμαυροι» σπατάλησαν 30 με 35 λεπτά αγώνα και έπειτα αντέδρασαν και γύρισαν τούμπα την κατάσταση.

Η ΑΕΚ δεν προκρίθηκε από χθες λόγω του άγχους και της πίεσης που ένιωσαν άπαντες στο ποδοσφαιρικό της τμήμα. Σε έναν όμιλο όπου δεν υπάρχει ομάδα που να 'χει κάνει νίκη στην έδρα της πλην της Μίλαν (η Ένωση έχει κάνει και δυο ισοπαλίες τη στιγμή που Ριέκα και Αούστρια μετράνε μόνο ήττες), η μόνη ευχή όλων των ποδοσφαιρόφιλων της Ελλάδας είναι απλή: να συνεχιστεί αυτό το γεγονός και τη τελευταία αγωνιστική. Κι αυτό διότι αν γίνει κάτι τέτοιο θα σημαίνει και την πρόκριση της ομάδας του Χιμένεθ στην επόμενη φάση της διοργάνωσης. Κάτι που έχει μεγάλη ανάγκη η ΑΕΚ αλλά και το ελληνικό ποδόσφαιρο.

Το άγχος στο ματς με την Ριέκα υποχρέωσε σε πολλά λάθη τον Ισπανό τεχνικό της ομάδας αλλά και τους ποδοσφαιριστές της. Ας ξεκινήσουμε όμως με τον Χιμένεθ και τα (εκ του αποτελέσματος) λάθη που έκανε. Δεν γίνεται να μην ξεκινάει στο ματς ο Λιβάια! Πρόκειται για ότι καλύτερο και ποιοτικότερο διαθέτει τούτη την περίοδο το ελληνικό ποδόσφαιρο. Ο πιο φορμαρισμένος ποδοσφαιριστής της ΑΕΚ και του πρωταθλήματος ο Κροάτης που αποδεικνύει ότι πρόκειται για υπερ-παίκτη και δικαιολογεί σε απόλυτο βαθμό την προσπάθεια που είχε κάνει η Ίντερ για να τον αποκτήσει. Επιπρόσθετα επιβεβαιώνει τους Κροάτες συνάδελφους που έγραφαν όταν αποκτήθηκε από την Ένωση πως «αν του αρέσει εκεί που παίζει και που ζει τότε μιλάμε για έναν ποδοσφαιριστή που μπορεί να κάνει τη διαφορά σε οποιοδήποτε πρωτάθλημα αγωνιστεί και ας είναι και σε ένα από τα κορυφαία». Έτσι ακριβώς είναι...

Δεν γίνεται λοιπόν να μην ξεκινάει η 11άδα από τη συγκεριμένη επιλογή. Ειδικά από τη στιγμή που δεν έχει κάποιο πρόβλημα και επιλέγεται να μπει στο 29' της αναμέτρησης για να αλλάξει τα δεδομένα της. Αντιλαμβάνομαι πως η σκέψη του Χιμένεθ ήταν και στο ματς με τον Πλατανιά όπου δεν θα έχει τον Αραούχο (ο οποίος ήταν σούπερ στη χθεσινή αναμέτρηση απ' την είσοδο του Λιβάια και έπειτα), αλλά η ομάδα προέρχεται από διακοπή, δεν υπάρχει δικαιολογία, ενώ παίζει ματς – τελικό για την πρόκρισή της στην Ευρώπη. Δεν γίνεται λοιπόν να μην ξεκινάει στη συγκεκριμένη αναμέτρηση ο πιο φορμαρισμένος παίκτης!

Λανθασμένη αποδείχτηκε και η επιλογή μη χρησιμοποίησης του Ούρος Τσόσιτς... Ειδικά από τη στιγμή που ο Σέρβος ποδοσφαιριστής ήταν 100% έτοιμος να αγωνιστεί. Ο Χιμένεθ μας είπε ότι φοβήθηκε μήπως προκληθεί σοβαρό πρόβλημα αφού ο Σέρβος ήταν όπως μας είπε «σχεδόν τέλεια, αλλά σχεδόν». Όπως και να 'χει είναι τέτοιας κρισιμότητας το παιχνίδι που δεν δικαιώνει την επιλογή να ξεκινήσει ένας ποδοσφαιριστής που 'χει να παίξει από τις 27 Αυγούστου όπως είναι ο Τσιγκρίνσκι. Ο Ουκρανός μαζί με τον Γκάλο ήταν στο πρώτο ημίωρο της αναμέτρησης οι κορυφαίοι του αντίπαλου. Ευθύνεται στο δεύτερο τέρμα (όπως και ο Βραζιλιάνος μπακ) ενώ έως εκείνο το σημείο έχει χάσει 5 εναέριες μονομαχίες, η μία απ' αυτές έγινε δοκάρι! Έπειτα ανέβασε την απόδοσή του, βρήκε ρυθμό, μπήκε στο κλίμα και η ΑΕΚ τον έχει και πάλι στη διάθεσή της.

Λάθη είναι και τα προσωπικά φυσικά. Αποτέλεσμα της πίεσης και του άγχους. Δεν υπήρχε συγκέντρωση και αυτό αποδείχτηκε στις στατικές φάσεις. Ο Βράνιες δεν ήταν focus με αποτέλεσμα να έχει συμμετοχή και στα δυο γκολ της Ριέκα. Στο πρώτο πετάει... χαρταετό και αφήνει τον αντίπαλο να φύγει στην πλάτη του και ανενόχλητος να σκοράρει. Απαράδεκτο. Ενώ στο δεύτερο τέρμα πηδάει σε λάθος χρόνο και κάνει μια κεφαλιά προς τα πίσω χωρίς λόγο, ωστόσο χρειάστηκε και η αδράνεια και η τραγική αντίδραση των Τσιγκρίνσκι – Γκάλο για να γίνει αυτό το 0-2. Ένα δίκαιο αποτέλεσμα τη στιγμή που θα μπορούσε να είναι και μεγαλύτερη η διαφορά αφού εκτός ματς έως το 30' ήταν σχεδόν ΟΛΟΙ αν εξαιρέσουμε τον Λάζαρο, τον Αραούχο και τον Λόπες.

Η είσοδος του Λιβάια ανέβασε σε απόδοση τον Μπακασέτα, που στο δεύτερο 45λεπτο ήταν αγνώριστος και καθοριστικός στο κομμάτι της επιθετικής ανάπτυξης και λειτουργίας. Απογείωσε το παιχνίδι του Αραούχο που βρήκε ποδοσφαιριστή να συνεργαστεί και να παίξει το αγαπημένο του one touch game (το έκανε πολύ καλά και με τον Μπακασέτα), ενώ και ο Χριστοδουλόπουλος μαζί με τον Λόπες (βρήκε η ΑΕΚ επιτέλους σούπερ αριστερό μπακ) έκαναν ματσάρα από τα αριστερά...

Στο δεύτερο 45λεπτο η Ένωση άξιζε τη νίκη. Όπως δεν την άξιζε στο πρώτο και θα μπορούσε να χάνει 1-3, ακόμη και 1-4. Από την επίτευξη του γκολ του Αραούχο και έπειτα η ΑΕΚ έχασε σπουδαίες ευκαιρίες μέχρι το 2-2 και έπειτα ακόμη μεγαλύτερες με σημαντικότερες εκείνες του Λιβάια (δυο φορές) και του Αραούχο (δυο επίσης με το δοκάρι να συνιστά τη σπουδαιότερη). Της ακυρώθηκε γκολ και είχε άλλες 6 τελικές για να βρει δίχτυα. Το σημαντικότερο όμως είχε το στοιχείο που τη διακρίνει ξανά: refuse to lose! Είναι φοβερό σε ευρωπαϊκό ματς να αντιλαμβάνεσαι τη νοοτροπία που έχει περάσει και στον κόσμο ότι «αφού το κάναμε 1-2 δεν χάνουμε, θα το γυρίσουμε κιόλας»! Αυτό βγάζει η ΑΕΚ, το μεταδίδει και πλέον όλοι το πιστεύουν!

Η ΑΕΚ εξαρτάται από τον εαυτό της και την αγωνιστική της συμπεριφορά. Παραμένει αήττητη στο Europa League φέτος και τον Δεκέμβριο πηγαίνει στην Βιέννη για να κερδίσει. Μόνο αυτός πρέπει να είναι ο στόχος των «κιτρινόμαυρων». Κανένας άλλος... Δεν μπορεί να σκεφτεί ότι θα πάει για δυο αποτελέσματα. Σε καμία των περιπτώσεων...

Υγ: Δεν ανέφερα παραπάνω τον Παναγιώτη Κονέ. Κι αυτό διότι ήθελα να το κάνω εδώ... Ξεχωριστά. Του αξίζει. Το ποδοσφαιρικό θέαμα χθες και ειδικά μετά το 30' για τους ΑΕΚτσήδες, υποχρέωνε τον κόσμο να φωνάζει «ΑΕΚ ολέ», ενώ η εικόνα του Έλληνα μέσου στο διάστημα που αγωνίστηκε μας αναγκάζει να εμπεδώσουμε πόσο σημαντικός θα είναι από δω και πέρα και να πούμε δυνατά: Welcome back Κονέ! Μπήκε και έδειξε σα να μην είχε να παίξει από τον Ιούλιο. Λες και γνώριζε όλη την ομάδα και τον τρόπο που παίζουν οι συμπαίκτες του χρόνια τώρα. Πολύ καλά κρατήματα της μπάλας, σωστός στην κυκλοφορία αυτής, εξαιρετικό κουβάλημα και άμεση μετάβαση από την άμυνα στην επίθεση όποτε γινόταν κάτοχος της μπάλας. Δεν καταλαβαίνω γιατί να μην έπαιζε (και) στην Λεωφόρο. Αυτό το πρόσωπο ήταν το πιο ευχάριστο μαντάτο (μετά την ισοπαλία) για την ΑΕΚ στη χθεσινή αναμέτρηση. Όχι για χθες μόνο, αλλά για τώρα που η Ένωση είναι υποχρεωμένη να ζει χωρίς τον Μάνταλο και τον Γιόχανσον. Πολύ σημαντική αγωνιστική προσθήκη για την Ένωση από τη στιγμή που δείχνει και είναι σε καλή κατάσταση. Τεράστιο το άμεσο όφελος για την ΑΕΚ, τεράστιο όμως... Θα το δείτε και το πρωτάθλημα πολύ σύντομα και θα το καταλάβετε.

Υγ2: Δεν μπορώ να καταλάβω τον κόσμο σε πολλές περιπτώσεις. Ο πελάτης -λένε- έχει πάντα δίκιο αλλά δεν μπορώ να θεωρώ τον οπαδό – πελάτη! Δεν θέλω... Η αντίδραση του κόσμου της ΑΕΚ στο πρώτο ημίωρο, όχι όλων αλλά μεγάλου μέρους αυτού, ήταν απαράδεκτη αν εξαιρέσουμε ΜΟΝΟ το πέταλο που βρίσκονται οι οργανωμένοι. Δεν είναι δυνατόν επειδή έχει στραβώσει ένα ματς να γκρινιάζει κάποιος και να αποδοκιμάζει στο 20'! Αν είναι δυνατόν δηλαδή... Οι ίδιοι βέβαια μετά πανηγύριζαν και έκαναν έδρα το ΟΑΚΑ όσο δύσκολο και αν είναι πάντα αυτό. Ειδικά στη φάση που ο Ανέστης βγαίνει και κλείνει σωστά το χώρο στον αντίπαλό του και δεν πέφτει γιατί αν φάει τη ντρίμπλα τελείωσε το ματσάκι στο 0-3, αν και φορούσα τα ακουστικά για τη μετάδοση άκουγα ένα μακρόσυρτο «εεεεεε» λυσσασμένο και αγανάκτησης από την εξέδρα. Ότι; Να πέσει, να του τσιμπήσει την μπάλα ο αντίπαλος και είτε να τον ανατρέψει είτε να δεχτεί γκολ; Ενώ τον πήγε στο άουτ σχεδόν... Γκρίνια και μουρμούρα επειδή τι; Στράβωσε το ματς. Μα τότε σ' έχει ανάγκη φίλος η ομάδα, όχι όταν είναι 3-0. Μόνο στο πέταλο στήριξη και στο 0-1, στήριξη και στο 0-2, στήριξη και στη λάθος πάσα και στην γκέλα... Μπορείς να εκφράσεις τη δυσαρέσκειά σου στο τέλος του 45λεπτου (εδώ δεν συμφωνώ ούτε σ' αυτό, θεωρώ ότι απαγορεύεται να κράζεις τους παίκτες και την ομάδα πριν το 90' διότι μόνο κακό κάνεις και στην ψυχολογία τους). Και ειδικά φέτος δεν είναι δίκαιο να γκρινιάζεις για ένα κακό 30λεπτο...

Υγ3: Μπράβο στην ΑΕΚ και στον Μανόλο και τον Μαϊστόροβιτς για την επιλογή του Έλντερ Λόπες. Ο Πορτογάλος αριστερός μπακ είναι εξαιρετικός... Σε όλα τα ματς που έχει αγωνιστεί. Δεν χρειάζεται να τον βάζουν μπροστά, από πίσω καταφέρνει και συμμετέχει μια χαρά και στο επιθετικό παιχνίδι της ΑΕΚ. Μια χαρά...

Υγ4: Απαραίτητος, πρώτος στη λίστα ενίσχυσης για την ΑΕΚ, θα πρέπει να είναι ένας αριστερός εξτρέμ. Χθες να τον βρουν... Φάνηκε και χθες στο ΟΑΚΑ. Ναι απαιτείται ένας μπακ για να δίνει ανάσες στον Λόπες, αλλά μπροστά του για την επίθεση δεν έχεις ΚΑΝΕΝΑΝ! Ο Πατίτο αξίζει να αναγνωρίσουμε πως τα πήγε εξαιρετικά απ' όταν μπήκε και έπειτα. Κι αυτό γιατί είχε πολλή διάθεση, πήρε πρωτοβουλίες, αλλά κι επειδή το ματς είχε γίνει ροντέο και άναρχο. Αυτά τα παιχνίδια του ταιριάζουν. Στην Ελλάδα δεν υπάρχουν τέτοια ματς... Και η ΑΕΚ έχει ανάγκη έναν Λάζαρο και στ' αριστερά.

Υγ5: Καλά τα αστειάκια από τον Χιμένεθ για τα «κακάο» και τα «γιαούρτια» που θα δίνει στους παίκτες του για να αντιδράσουν κάποτε φέτος στις στατικές φάσεις αλλά δεν είναι σωστό αυτό που κάνει. Το 'χω ξαναγράψει και θα το γράφω συνέχεια. Ο εκνευρισμός του τον οδηγεί σε μεγάλα σφάλματα. Είναι σωστή η ερώτηση που του έγινε. Πώς θα αντιμετωπίσει το πρόβλημα με τις στατικές φάσεις; Είναι κομμάτι που συνιστά ανοιχτή πληγή για την ΑΕΚ φέτος. Δεν μπορεί να τσαντίζεται και να απαντά «θα δώσουμε κακάο και γιαούρτι». Είναι κρίμα για τον ίδιο που δουλεύει ατελείωτες ώρες και αδικεί τον εαυτό του. Το ξέρει βέβαια το πρόβλημα και θα συνεχίσει να προσπαθεί να το λύσει. Διότι το δουλεύει στις προπονήσεις και αυτή είναι η αλήθεια. Αλλά δεν χρειάζεται να τσαντίζεται με αναμενόμενη και σωστή ερώτηση... Έγραψε άρθρο σχετικά με το θέμα του Χιμένεθ σε τούτο το site ο Βασίλης Σαμπράκος και είναι αυτό που λέμε: to the point!

Υγ6: Τεράστιας αξίας και σημασίας ο χθεσινός βαθμός με την Ριέκα. Μη το προσπερνάτε έτσι... Σκεφτείτε το λίγο περισσότερο. Τεράστιος βαθμός! Και πλην του Κονέ μεγάλο κέρδος και η εικόνα του Αραούχο και το γκολ που σημείωσε...