Με δεδομένα τα όσα έχουν προηγηθεί, ο Παναθηναϊκός ήταν εξαιρετικός για 38 λεπτά. Πήγε το παιχνίδι στο σημείο που ήθελε, κατέβασε πολύ κάτω από το μέσο όρο την παραγωγικότητα της Μπασκόνια, εκματελλεύτηκε για μια ακόμη φορά τη σιγουριά του ΟΑΚΑ και ταυτόχρονα κατάφερε να βγάλει άσους από το μανίκι.

Η εκπληκτική εμφάνιση του Γκάμπριελ στο πρώτο 10λεπτο, η πολύ καλή παρουσία του Λεκάβιτσιους στο διάστημα που ο Παναθηναϊκός γύρισε από το -8, είναι μόνο δύο από τα κέρδη του Ισπανού τεχνικού. Αν βάλουμε στην εξίσωση τις 11 ασίστ του Καλάθη, την καλή παρουσία του Γκιστ και τις λύσεις που κατά διαστήματα έδωσαν οι Παππάς, Αντετοκούνμπο, τότε αντιλαμβάνεται κανείς πως η νίκη ήταν φυσιολογική για τον Παναθηναϊκό που έφτασε στο καλάθι της Μπασκόνια όσο εύκολα φτάνουν και οι περισσότερες ομάδες στα παιχνίδια της Euroleague.

 

Το παιχνίδι με τους Ισπανούς, όπως και κάθε ματς στο ΟΑΚΑ, είναι τελικός, αλλά δεν αρκεί. Θα επαναλάβω πως αν ο Παναθηναϊκός θέλει να αλλάξει level και να αισθάνεται ομάδα φάιναλ φορ θα πρέπει να βρει τρόπο να νικάει μακριά από την έδρα του. Δεν του αρκεί να... σαρώνει στο ΟΑΚΑ, πρέπει να αποκτήσει αξιοπιστία, διάρκεια, να... μυρίσει το φόβο του αντιπάλου και στα εκτός έδρας ματς. Το επίπεδο μιας ομάδας δεν αλλάζει με αυτά που μπορεί να κάνει σταθερά και σίγουρα, αλλάζει με μια υπέρβαση που θα δώσει αυτό το «κλικ» παραπάνω. Αλλωστε, όλες οι ομάδες που θα προκριθούν στα πλέι οφ μπορούν να νικήσουν οπουδήποτε, κι αν ακόμη ο Παναθηναϊκός έχει καταφέρει να εξασφαλίσει το πλεονέκτημα έδρας θα πρέπει να ξέρει πως το ΟΑΚΑ δεν του αρκεί...

Τα 24ωρα που ακολουθούν είναι πολύ κρίσιμα για το μέλλον του Παναθηναϊκού. Καλά έκανε ο Γιαννακόπουλος που σεβάστηκε την απόφαση της Eurolague και δεν παρουσιάστηκε στο Ολυμπιακό Στάδιο. Δεν χρειάζεται άλλο «λάδι στη φωτιά», χρειάζεται ψυχραιμία και σύνεση από τις δύο πλευρές για να επανέλθει η κανονικότητα. Είναι εύκολο να λέει κάποιος «θα ψηφίσω να φύγουμε...» και πριν το πει καλό θα είναι να εύχεται να μη φτάσει ο Παναθηναϊκός σε δημοψήφισμα. Οσο εύκολα το λεει κάποιος, ας σκεφτεί ποιες θα είναι οι επιπτώσεις σε περίπτωση που η ομάδα αποχωρήσει και αν ο ίδιος αντέχει να βλέπει τα... τρένα και τα μεγάλα παιχνίδια να παιρνούν, χωρίς τον Παναθηναϊκό να συμμετέχει. Ας σκέφτει πόσο λογικό είναι να δαπανηθούν καμια 15αρια εκατομμύρια για... PAOexit προκειμένου ο σύλλογος να μην παίζει με τους καλύτερους.

Θα επαναλάβω πως η παραμονή της ομάδας στην Euroleague είναι μονόδρομος και η πιο σωστή κουβέντα ειπώθηκε από τον σπουδαίο Σαρούνας Γιασικεβίτσιους. «Δεν γίνεται Euroleague χωρίς Παναθηναϊκό και Παναθηναϊκός χωρίς EuroLeague», είπε ο πρώην παίκτης των «πράσινων» κι αυτή είναι η αλήθεια με μια φράση. Κανέναν δεν συμφέρει και γι αυτό και οι δύο πλευρές θα πρέπει πάση θυσία να συμβιώσουν, έστω και από ανάγκη...

Υ.Γ.: Φτάνει η γκρίνια με τη διαιτησία, φτάνει! Ο Παναθηναϊκός του μπάσκετ ήταν ανέκαθεν ένα υγιές σωματείο σε όλα τα επίπεδα. Δεν αρρώστησε ποτέ το μυαλό του με πράγματα που δεν μπορούσε να αλλάξει, με πράγματα που δεν εξαρτιόταν από αυτόν. Οχι, δεν ασχολείται κανείς στην Euroleague που ο κόσμος αποδοκιμάζει τους διαιτητές από την πρώτη φάση. Οχι, κανείς διαιτητής δεν θα επηρεαστεί επειδή η εξέδρα γκρινιάζει δύο φορές σε κάθε 24''. Οχι, ουδείς θα σφυρίξει καλύτερα επειδή ο Παναθηναϊκός θα διαμαρτυρηθεί για τη διαιτησία. Είναι αδιανόητο από την πρώτη φάση να μπαίνει κανείς στο τριπάκι αυτό, χωρίς καν να έχει ολοκληρωμένη άποψη και γνώση για τις φάσεις.

Θα το επαναλάβω, η διαμαρτυρία για τη διαιτησία δημιουργεί άλλοθι και ο Παναθηναϊκός δεν έχει ανάγκη από άλλοθι. Είναι μια ομάδα με συγκεκριμένο ταβάνι που αυτή την στιγμή είναι εκεί που της αξίζει με βάση το ρόστερ, το μπάσκετ που παίζει και τις αδυναμίες που έχει. Ας σταματήσουμε να ασχολούμαστε με πράγματα που δεν μπορούμε να αλλάξουμε και δεν είναι άλλωστε από τα βασικά προβλήματα αυτή τη στιγμή.