Τα δειλά βήματα της Ελλάδας για τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής


Εκθέσεις που κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου υπάρχουν από το 2009, όμως μόλις 4 μέρες μετά τη φονική πυρκαγιά στο Μάτι συνεδρίασε για πρώτη φορά το Εθνικό Συμβούλιο, το όργανο που θεσμοθέτησε η κυβέρνηση για τον συντονισμό, την παρακολούθηση και την αξιολόγηση των πολιτικών για την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή​

Από το Πρωτόκολλο του Κιότο που υιοθετήθηκε τον Δεκέμβριο του 1997 και από την έκδοση της Λευκής Βίβλου από την Ευρωπαϊκή Ενωση με τίτλο «Η προσαρμογή στην αλλαγή του κλίματος: προς ένα ευρωπαϊκό πλαίσιο δράσης» τον Απρίλιο του 2009, χρειάστηκε να περάσουν αρκετά ακόμη χρόνια προκειμένου η ελληνική πολιτεία να αρχίσει να ασχολείται σοβαρά με την οικοδόμηση ενός θεσμικού πλαισίου που θα θωρακίζει τη χώρα μας απέναντι στην κλιματική αλλαγή. Καθυστερημένα, σε σύγκριση με άλλα ευρωπαϊκά κράτη, η χώρα μας κινείται μόλις την τελευταία τριετία με αργούς ρυθμούς προς αυτή την κατεύθυνση, σε κάποιες περιπτώσεις ακολουθώντας μια διττή, αλλά και στρεβλή πολιτική.
Η πρώτη φορά που ασχολήθηκε κάποιος σε επιστημονικό επίπεδο με τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στη χώρα μας, κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου, ήταν τον Σεπτέμβριο του 2009, όταν η περιβαλλοντική οργάνωση WWF Ελλάς μαζί με το Εθνικό Αστεροσκοπείο παρουσίασαν την έκθεση «Το αύριο της Ελλάδας: επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στην Ελλάδα κατά το άμεσο μέλλον». Αντικείμενό της ήταν η πρόβλεψη των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής στην Ελλάδα κατά την περίοδο 2021-2050.
Η έρευνα περιέγραφε με κάτι παραπάνω από μελανά χρώματα το μέλλον για τις επόμενες γενιές. Μεγάλες ελληνικές πόλεις θα υπόκεινται μέχρι και σε 20 περισσότερες ημέρες καύσωνα, η συνολική βροχόπτωση θα μειωθεί, αλλά αναμένεται να αυξηθούν κατά 10-20% οι ακραίες βροχοπτώσεις. Επιγραμματικά, η έκθεση προέβλεπε ότι αυξάνεται ο κίνδυνος τόσο για πλημμυρικά επεισόδια όσο και για εξάπλωση πυρκαγιών στα περιαστικά δάση. Καταστάσεις, δηλαδή, που ήδη βιώνουμε πριν εισέλθουμε στη χρονική περίοδο όπου εστίαζε η έρευνα.
Τον Μάρτιο της ίδιας χρονιάς, η Τράπεζα της Ελλάδος προχώρησε στη σύσταση της διεπιστημονικής Επιτροπής Μελέτης Επιπτώσεων Κλιματικής Αλλαγής (ΕΜΕΚΑ) με συντονιστή τον ακαδημαϊκό Χρήστο Ζερεφό και στόχο τη μελέτη των οικονομικών, κοινωνικών και περιβαλλοντικών επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής στην Ελλάδα.
Τον Ιούνιο του 2011 η ΕΜΕΚΑ παρουσίασε μια σχετική έκθεση στην οποία γινόταν αποτίμηση του κόστους της κλιματικής αλλαγής για την ελληνική οικονομία, του κόστους της τυχόν αδράνειας, καθώς και του κόστους των μέτρων άμβλυνσης των συνεπειών της κλιματικής αλλαγής. Καλύπτοντας ένα μεγάλο κενό στη βιβλιογραφία για τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στην Ελλάδα, η έκθεση προειδοποιούσε ότι η αδράνεια αναμενόταν να κοστίσει δύο φορές το ΑΕΠ της χώρας, αγγίζοντας τα 700 δισ. ευρώ ώς το 2100, ενώ αν αναληφθούν δράσεις προσαρμογής, το κόστος της κλιματικής αλλαγής θα περιοριστεί στα 400 δισ.
Τον Οκτώβριο του 2011 και πάλι το WWF παρουσίασε μια νέα έκθεση με τίτλο «Οδικός χάρτης για την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή» σε συνεργασία με το Πάντειο Πανεπιστήμιο, τη ΓΣΕΕ και το ΤΕΕ. Αν και παρέμεινε στο συρτάρι του τότε υπουργού Περιβάλλοντος Γιώργου Παπακωνσταντίνου, ήταν το πρώτο κείμενο που έβαλε στη δημόσια συζήτηση το θέμα της προσαρμογής του περιβάλλοντος και των ανθρώπινων δραστηριοτήτων στην ανθρωπογενή κλιματική αλλαγή, με τη χάραξη στρατηγικών από την πολιτεία για την ανάληψη μέτρων άμβλυνσης των επιπτώσεών της σε όλους τους τομείς, αλλά και για την απόκτηση ενός Εθνικού Σχεδίου Δράσης.
Τον Οκτώβριο του 2014 ακολούθησε η δεύτερη έκθεση της ΕΜΕΚΑ «Ελληνικός τουρισμός και κλιματική αλλαγή: πολιτικές προσαρμογής και νέα στρατηγική ανάπτυξης», όπου αναλύεται πώς οι κλιματικές μεταβολές επιδρούν αρνητικά στο τουριστικό προϊόν της χώρας και παρουσιάζονται η στρατηγική και το πλαίσιο δράσης για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων.
Το 2014 το τότε υπουργείο Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής ανέλαβε την πρωτοβουλία για τη σύνταξη σχεδίου «Εθνικής Στρατηγικής για την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή», το οποίο παρουσιάστηκε την επόμενη χρονιά. Με αυτό τέθηκαν (τουλάχιστον στα... χαρτιά) οι γενικοί στόχοι, οι κατευθυντήριες αρχές και τα μέσα υλοποίησης «μιας σύγχρονης, αποτελεσματικής και αναπτυξιακής στρατηγικής προσαρμογής στο πλαίσιο που ορίζεται από τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για την Κλιματική Αλλαγή, τις ευρωπαϊκές οδηγίες και τη διεθνή εμπειρία».
Επρεπε να φτάσουμε στον Μάρτιο του 2017 για να προχωρήσει το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας σε πρόσκληση εκδήλωσης ενδιαφέροντος για τη συγκρότηση του Εθνικού Συμβουλίου για την Προσαρμογή στην Κλιματική Αλλαγή (ΕΣΠ), ενός κεντρικού γνωμοδοτικού οργάνου του κράτους για τον συντονισμό, την παρακολούθηση και την αξιολόγηση των πολιτικών για την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή.
Η λειτουργία του ΕΣΠ θεσμοθετήθηκε τον Σεπτέμβριο του 2017, αλλά η πρώτη του συνεδρίαση πραγματοποιήθηκε σχεδόν έναν χρόνο μετά (27/7/2018), τέσσερις μέρες μετά το ξέσπασμα της φονικής πυρκαγιάς στο Μάτι, μια τραγωδία που επανέφερε στο προσκήνιο και στα μέσα ενημέρωσης το θέμα της κλιματικής αλλαγής. Κατά τη συνεδρίασή του, ο αναπληρωτής υπουργός Περιβάλλοντος, Σωκράτης Φάμελλος, ανέφερε ότι στόχος του ΕΣΠ είναι το αναπτυξιακό σχέδιο της χώρας να περιλαμβάνει πολιτικές που να περιέχουν την παράμετρο της κλιματικής αλλαγής σε όλους τους τομείς.
«Τώρα έχουν ξυπνήσει κάπως μετά το Μάτι, οπότε ξαναγύρισε στον δημόσιο διάλογο το ζήτημα της αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής. Το ζήτημα στην Ελλάδα είναι ότι αντιμετωπίζουμε -όπως και αρκετοί πολιτικοί σε όλο τον κόσμο- την κλιματική αλλαγή σαν αποδιοπομπαίο τράγο, δηλαδή ότι για τις δικές μας αδυναμίες, για τα δικά μας λάθος σχέδια ή τις παραλείψεις, φταίει ένα φυσικό φαινόμενο. Η κλιματική αλλαγή κάνει τα ήδη υπάρχοντα καιρικά φαινόμενα πιο ακραία. Από κει και ύστερα, το πρόβλημα είναι καθαρά κοινωνικό, οικονομικό και στρατηγικό για όλες τις επιλογές που έχουμε κάνει τις τελευταίες δεκαετίες. Οπότε, ο φυσικός κίνδυνος -γιατί η κλιματική αλλαγή είναι φυσικός κίνδυνος-, ανάλογα με το πόσο ευάλωτος είσαι, έρχεται και δημιουργεί την καταστροφή. Μια πλημμύρα στην Ολλανδία, που είναι κάτω από τη στάθμη της θάλασσας, δεν θα τους κάνει καταστροφή. Μια πλημμύρα στη Μάνδρα θα οδηγήσει σε νεκρούς, αυτή είναι η διαφορά» λέει στη «Εφ.Συν.» ο Σταύρος Μαυρογένης, συνεργάτης του WWF στον Τομέα Κλιματικής Αλλαγής και Ενέργειας.
Το πρόβλημα είναι ότι δεν υπάρχει διακυβέρνηση προσαρμογής όπως σε άλλες χώρες» συμπληρώνει ο ίδιος. Για παράδειγμα η Ισπανία, μια μεσογειακή χώρα με αρκετές ομοιότητες με τη δική μας ως προς τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, έχει από το 2005 διυπουργική επιτροπή για την κλιματική αλλαγή, που παρακολουθεί όλη αυτή τη διαδικασία και τη στρατηγική και από τότε, βέβαια, έχει και περιφερειακά σχέδια για την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή. Εμείς καθυστερήσαμε υπερβολικά, η δημόσια διοίκηση δεν έχει καταλάβει ακόμα τι είναι προσαρμογή, βαφτίζουν οποιοδήποτε περιβαλλοντικό έργο κάνουν ή πρότζεκτ ως προσαρμογή. Δεν έχει περάσει στην κεντρική διοίκηση ότι θα πρέπει να βλέπουμε την προσαρμογή σε ένα επίπεδο εθνικό και διατομεακό, να υπάρχει μια ενιαία στρατηγική. Το ΕΣΠ έχει συμβουλευτικό χαρακτήρα, δεν έχει ουσιαστικό. Κανονικά θα έπρεπε να είναι ένα θεσμικό όργανο σαν την “Επιτροπή Φύση 2000” που τρέχει τα προγράμματα NATURA. Πρόκειται για ένα ξεδοντιασμένο όργανο χωρίς κάποιες εξουσίες, οπότε τύποις συνεδριάζει, αλλά δεν υπάρχει κάτι ουσιαστικό για τα επόμενα βήματα
επισημαίνει ο Στ. Μαυρογένης.
Το πόσο φτωχές είναι οι επιδόσεις της Ελλάδας σε σχέση με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες στην προσπάθεια να επιτύχει τους στόχους για την κλιματική αλλαγή που προβλέπει η Συμφωνία του Παρισιού αποτυπώθηκε σε σχετική έρευνα του μη κυβερνητικού φορέα Climate Action Network Europe, που παρουσιάστηκε στα τέλη του περασμένου Ιουλίου.
«Αδειασμα»
Σύμφωνα με αυτήν, η χώρα μας κατατάσσεται έβδομη από το τέλος ανάμεσα σε 29 ευρωπαϊκές χώρες, αφού η επίδοσή της χαρακτηρίζεται ως «φτωχή» και αποφεύγει στο τσακ την αμέσως επόμενη λίστα με τις χώρες «πολύ φτωχής» απόδοσης.
Ωστόσο, λίγες μέρες μετά, προσπερνώντας τη φτωχή επίδοση της χώρας μας, ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας Γιώργος Σταθάκης, σε άρθρο του στο «Βήμα της Κυριακής» (1/8), έγραφε ότι «η Ελλάδα μπορεί να αποτελέσει χώρα-παράδειγμα τόσο στο μέτωπο της κλιματικής αλλαγής όσο και στην αντιμετώπιση των μεγάλων οικονομικών και κοινωνικών προκλήσεων που αφορούν στην ενέργεια».
Για να διαψευστεί εις διπλούν, σχεδόν μία εβδομάδα μετά, οπότε και δημοσιοποιήθηκε έκθεση της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Περιβάλλοντος, σύμφωνα με την οποία η Ελλάδα κατατάσσεται προτελευταία ανάμεσα στα κράτη-μέλη της Ε.Ε. στην υιοθέτηση και δημοσιοποίηση πληροφοριών και δεδομένων για την εφαρμογή εθνικών πολιτικών με στόχο την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, ισοβαθμώντας με την Κύπρο με 17 νέες πολιτικές και μέτρα που ξεκίνησαν να εφαρμόζονται το 2017 στη μάχη κατά της κλιματικής αλλαγής. Ο μέσος όρος της Ε.Ε., από τον οποίο απέχει πολύ η Ελλάδα, είναι 54 πολιτικές και μέτρα, τα οποία εκτείνονται από την εξοικονόμηση ενέργειας μέχρι τη γεωργία, τη βιομηχανία, τις μεταφορές, τη διαχείριση απορριμμάτων κ.ά.
Επόμενα βήματα
Επόμενο βήμα για τη χώρα μας είναι η εκπόνηση των Περιφερειακών Σχεδίων για την Προσαρμογή στην Κλιματική Αλλαγή (ΠεΣΠΚΑ) που, με βάση τις κλιματικές συνθήκες και την τρωτότητα κάθε Περιφέρειας, θα καθορίσουν επακριβώς τους τομείς πολιτικής και τις γεωγραφικές ενότητες προτεραιότητας για λήψη μέτρων, καθώς επίσης και τα οικονομικά μέσα για την υλοποίησή τους. Ηδη, είναι σχεδόν έτοιμα τρία Περιφερειακά Σχέδια Προσαρμογής και έχει αρχίσει η εκπόνηση και άλλων.
Μια καλή είδηση είναι η πρόσφατη έγκριση ενός πολύ μεγάλου προγράμματος LIFE, ύψους 14,2 εκατομμυρίων ευρώ, με συντονιστή το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας. Με το έργο LIFE-IP AdaptInGR, στο οποίο μετέχουν 18 φορείς, μεταξύ των οποίων και η Τράπεζα της Ελλάδος, αναμένεται η δημιουργία ενός Παρατηρητηρίου για την Προσαρμογή στην Κλιματική Αλλαγή.
Πάντως, παρ’ όλη τη δυσκινησία και τις καθυστερήσεις της χώρας μας στα ζητήματα αντιμετώπισης του φαινομένου της κλιματικής αλλαγής, η Ελλάδα κατέκτησε πρόσφατα και μια πρωτιά, καθώς έγινε η πρώτη χώρα στην Ευρωπαϊκή Ενωση που προχώρησε στη σύσταση Εθνικού Ταμείου Δίκαιης Μετάβασης για τις λιγνιτικές περιοχές της Δυτικής Μακεδονίας και του Δήμου Μεγαλόπολης, με εξασφαλισμένους πόρους 60 εκατ. ευρώ για την τριετία 2018-2020.
Με σκοπό τη μη βίαιη σταδιακή μετάβαση σε μια εποχή χαμηλής λιγνιτικής εξάρτησης, το Ταμείο θα χρηματοδοτεί δράσεις προκειμένου οι εμπλεκόμενοι με τη λιγνιτική δραστηριότητα εργαζόμενοι να μη βρεθούν ξαφνικά άνεργοι, αλλά να απασχοληθούν σε νέες θέσεις εργασίας οι οποίες θα στηρίζονται σε εναλλακτικές δραστηριότητες. Επιπλέον, δράσεις για την αποκατάσταση της τεράστιας περιβαλλοντικής ζημιάς που έχει προκληθεί από τα λιγνιτωρυχεία και τις αποθέσεις της τέφρας, ακόμα και για τη διαχείριση των υδάτων.
Οι υδρογονάνθρακες
Μπορεί η χώρα μας να επιχειρεί, έστω και αργοπορημένα, την οικοδόμηση ενός θεσμικού πλαισίου για να αποτρέψει τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής, αλλά την ίδια στιγμή, με το ίδιο υπουργείο, προωθεί την εκτεταμένη αναζήτηση κοιτασμάτων ορυκτών καυσίμων στη χώρα μας και την εκτεταμένη εξόρυξή τους. Ετσι, ο ένας υπουργός Περιβάλλοντος (Γιώργος Σταθάκης) υπογράφει νέες άδειες για έρευνες εξόρυξης υδρογονανθράκων και ο άλλος, ο αναπληρωτής υπουργός (Σ. Φάμελλος), διατυμπανίζει ότι οι δεσμεύσεις που έχει αναλάβει η Ε.Ε. για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής είναι κατώτερες των προσδοκιών και ζητά την αναθεώρησή τους επί το αυστηρότερο.
«Με τους υδρογονάνθρακες παρατηρούμε το εξής οξύμωρο: από τη μια η κυβέρνηση θέλει να πάρει μέτρα για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και για την εξοικονόμηση ενέργειας, ο Σ. Φάμελλος βγαίνει και εξαγγέλλει μέτρα για την κυκλική οικονομία και από την άλλη, βιαζόμαστε να βγάλουμε τα πετρέλαια, δηλαδή να ενισχύσουμε την κλιματική αλλαγή, το οποίο δεν είναι καν διπολική διαταραχή, είναι σκέτη σχιζοφρένεια. Μιλάμε για επενδύσεις που έχουν κρυφό κόστος, όπως λέμε εξωτερικό. Μια πετρελαιοκηλίδα μπορεί να καταστρέψει, εκτός από τη βιοποικιλότητα, και το τουριστικό προϊόν» λέει ο Σταύρος Μαυρογένης.
«Το ίδιο συμβαίνει και με τον λιγνίτη. Από τη μία λέμε να κάνουμε απανθρακοποίηση ή να εκμεταλλευτούμε τις ΑΠΕ ή άλλες εναλλακτικές πηγές ενέργειας και από την άλλη χτίζουμε τη “Μελίτη 2” και την “Πτολεμαΐδα 5” με κόστος 2,7 δισ. Εχουμε έναν εθισμό στους υδρογονάνθρακες και στον λιγνίτη ο οποίος δεν έχει πια κανένα νόημα και κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας, εγκλωβισμένοι σε στρατηγικές και σχέδια που δεν έχουν καμιά απολύτως λογική.
»Την ίδια στιγμή που έχουμε υπογράψει τη Σύμβαση του Παρισιού για την κλιματική αλλαγή, την ίδια στιγμή που λέμε ναι, θα πρέπει να πάρουμε φιλόδοξα μέτρα, την ίδια στιγμή που ο σκοπός είναι να κρατήσουμε την αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη κάτω από τον 1,5 βαθμό, που για να γίνει αυτό παγκοσμίως έχουμε διαθέσιμους 40 έως 200 δισ. τόνους άνθρακα που μπορούμε να εκπέμψουμε. Αυτό, στο πιο χαλαρό σενάριο, μας δίνει ένα χρονικό περιθώριο το πολύ μέχρι 22 χρόνια».
«Αν και στην Ελλάδα ευθυνόμαστε μόλις για το 0,2% παγκοσμίως για τις εκπομπές του διοξειδίου του άνθρακα, ωστόσο με αυτά που κάνουμε δυστυχώς δεν βοηθάμε και υπονομεύουμε και το μέλλον των επόμενων γενιών και τη θέση της Ελλάδας όσον αφορά την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής», επισημαίνει ο ίδιος.
Η πιο πρόσφατη έρευνα για τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στην Ελλάδα για τη χρονική περίοδο 2046-2065 συντάχθηκε από τον μη κερδοσκοπικό ερευνητικό οργανισμό διαΝΕΟσις με συντονιστή τον Κωνσταντίνο Καρτάλη, καθηγητή στον Τομέα Φυσικής Περιβάλλοντος του Εθνικού & Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Τα ευρήματα της έρευνας είναι, αν μη τι άλλο, σοκαριστικά:
Η θερμοκρασία αναμένεται να αυξηθεί κατά μέσο όρο 2,5 βαθμούς Κελσίου σε σχέση με το διάστημα 1961-1990. Κατά τόπους, η αύξηση θα φτάσει τους 3,8 βαθμούς τους θερινούς μήνες. Η αύξηση θα είναι μεγαλύτερη στη βόρεια Ελλάδα και μικρότερη στη νότια Πελοπόννησο, στα νησιά του νότιου Αιγαίου και την Κρήτη.
Οι ημέρες με καύσωνα (θερμοκρασία άνω των 35 βαθμών Κελσίου) αναμένεται να αυξηθούν κατά 15 έως 20 ετησίως μέχρι το 2050. Μέχρι το τέλος του αιώνα στις περισσότερες περιοχές της χώρας οι «τροπικές ημέρες» (με θερμοκρασία άνω των 35 βαθμών Κελσίου την ημέρα και άνω των 20 βαθμών τη νύχτα) αναμένεται να είναι περισσότερες από 50 τον χρόνο. Αντίθετα, οι ημέρες με νυχτερινό παγετό θα μειωθούν σημαντικά, ιδίως στη Βόρεια Ελλάδα (έως και κατά 40 ημέρες ετησίως).
Η βροχόπτωση θα μειωθεί 12% κατά μέσο όρο (20-30% τους θερινούς μήνες, κυρίως στα νότια, και 10% τους χειμερινούς).
Η στάθμη της θάλασσας εκτιμάται ότι θα ανέβει κατά 20 ώς 59 εκατοστά, σύμφωνα με τα εναλλακτικά σενάρια.
Τα ακραία καιρικά φαινόμενα θα είναι πολύ πιο συχνά. Τα μεγαλύτερα προβλήματα θα αντιμετωπίσουν η κεντρική Μακεδονία, η Θεσσαλία, η Δυτική Πελοπόννησος και η Αττική.
Η γεωργική παραγωγή θα πληγεί σημαντικά, θα επηρεαστεί η ποσότητα της παραγωγής και το είδος των καλλιεργειών που μπορεί να υποστηρίξει το έδαφος. Οι περιοχές της Θεσσαλίας και της κεντρικής Μακεδονίας θα έχουν μειωμένη αγροτική παραγωγή.
Ο τουρισμός θα επηρεαστεί έντονα. Τα καλοκαίρια θα υπάρχουν περισσότεροι καύσωνες, οι ξενοδοχειακές εγκαταστάσεις θα καταναλώνουν περισσότερη ενέργεια για ψύξη και πολλές περιοχές (κυρίως νησιά) θα αντιμετωπίσουν πρόβλημα υδροδότησης, αλλά σε πολλές περιοχές της χώρας η αύξηση της θερμοκρασίας πιθανότατα θα οδηγήσει στην επιμήκυνση της τουριστικής περιόδου.
Οι δασικές πυρκαγιές θα αποτελέσουν σημαντικό κίνδυνο για το φυσικό περιβάλλον της χώρας, τις υποδομές της αλλά και την οικονομία της. Μέχρι το 2050, οι ημέρες υψηλού κινδύνου κάθε χρόνο αναμένεται να αυξηθούν από 15% μέχρι και 70%, ανάλογα με την περιοχή, η δε περίοδος αυξημένου κινδύνου θα αυξηθεί από 2 εβδομάδες τον χρόνο σε 6.
Αν δεν ληφθούν μέτρα, η άνοδος της στάθμης της θάλασσας θα έχει καταλυτικές επιπτώσεις με κίνδυνο να χαθεί το 3,5% της έκτασης της χώρας. Ο Λαιμός της Βουλιαγμένης ενδέχεται να γίνει νησί. Δημοφιλείς παραλίες της Ελλάδας κινδυνεύουν να εξαφανιστούν. Η νότια παραλία του Ορνού της Μυκόνου θα «φαγωθεί» από τη θάλασσα πλήρως, ενώ τα νερά θα εισχωρήσουν σε απόσταση 150 μέτρων από τη σημερινή ακτή, κατακλύζοντας δρόμους και κτίρια. Τα δέλτα των μεγάλων ποταμών, όπως του Αξιού, θα μετατραπούν σε θαλάσσιους κόλπους.

Πηγή: www.efsyn.gr


Το avatonpress.gr είναι ανεξάρτητο ενημερωτικό site και στηρίζεται μόνο σε σας. Κάνοντας κλικ στις διαφημίσεις μας βοηθάτε να συνεχίσουμε την προσπάθειά μας! Ευχαριστούμε εκ των προτέρων!

Σχολίασε κι εσύ!