H άνοδος και πρώτη του ΠΑΣΟΚ και η αριστερά, τότε και τώρα

Το ΠΑΣΟΚ γιόρτασε τα τεσσαρακοστά γενέθλια του όχι σε κατάσταση, πολιτικής ωριμότητας αλλά μάλλον γεροντικής άνοιας και παραλυσίας -εν μέσω παρακμιακών και αδιάφορων για την κοινωνία αντεγκλήσεων των αντιμαχόμενων μερίδων.
Η μία επαίρεται και δοξολογεί τον θλιβερό αχθοφόρο της παπανδρεϊκής πολιτικής παράδοσης, γιατί απελευθέρωσε το τζίνι των πιο καταστροφικών δυνάμεων του μνημονιακού νεοφιλελεύθερου Αρμαγεδώνα.
Η άλλη αυτοδικαιώνεται γιατί, όπως ισχυρίζεται, διέσωσε κάποια ράκη του άλλοτε κραταιού ΠΑΣΟΚ, ταπεινώνοντας το στο ρόλο της συγκυβερνώσας θεραπαινίδας της πιο ανάλγητης Δεξιάς. Ούτε όμως η Αριστερά δικαιούται να θριαμβολογεί και απλώς να ελεεινολογεί το ΠΑΣΟΚ για τον εκφυλισμό του. Είναι πιο φρόνιμο να ασχολείται με τα του οίκου της, να βλέπει την πραγματικότητα με τα «ταξικά γυαλιά» της, να κατέχει τη γενναιότητα της σκληρής αλλά και δημιουργικής αυτοκριτικής, να διδάσκεται απ' το κατάντημα του ΠΑΣΟΚ (να μην το οικτίρει απλώς) στο μέτρο και τη μορφή που σε διαφορετικές συνθήκες η ιστορία επαναλαμβάνεται.
Η κομμουνιστική Αριστερά δέσμια των αδυναμιών αλλά και των ιστορικών ταλαιπωριών της (εμφύλιος, χούντα) δεν κατόρθωσε να ηγεμονεύσει στις μεγάλες κινηματικές εξάρσεις και να τις καθοδηγήσει στην ανατροπή - ούτε στα πρώτα χρόνια της Μεταπολίτευσης ούτε στο τελευταίο φτερούγισμα του 2010-12.
Στην πρώτη περίπτωση ηγεμόνευσε το ΠΑΣΟΚ υπερκεράζοντας την Αριστερά με άμεση σοσιαλιστική επαγγελία (σοσιαλισμός στις 18 Οκτώβρη των εκλογών του 1974) με την οικτρή διάψευση, που δεν άργησε. 


Διαβάστε το υπόλοιπο άρθρο εδώ


Το avatonpress.gr είναι ανεξάρτητο ενημερωτικό site και στηρίζεται μόνο σε σας. Κάνοντας κλικ στις διαφημίσεις μας βοηθάτε να συνεχίσουμε την προσπάθειά μας! Ευχαριστούμε εκ των προτέρων!

Σχολίασε κι εσύ!