Κάποιες αναγκαίες επισημάνσεις περί ωραρίου, αναλογίας μαθητών-εκπαιδευτικών, μισθών και μνηνονιακών περικοπών
Κάποιες αναγκαίες επισημάνσεις περί ωραρίου, αναλογίας
μαθητών-εκπαιδευτικών, μισθών και μνηνονιακών περικοπών
Αρθρογράφος:
Γιάννης
Βαρδαλαχάκης
Το τρίτο
μνημόνιο, πέραν των λοιπών κοινωνικά επαχθών μέτρων, περιλαμβάνει και τη
δέσμευση της κυβέρνησης για εφαρμογή των προτάσεων του ΟΟΣΑ με στόχο την
ευθυγράμμιση του αριθμού των μαθητών ανά τάξη και εκπαιδευτικό με το διεθνή
μέσο όρο μέχρι τον Ιούνιο του 2018. Οι προτάσεις αυτές μπορούν να αναζητηθούν
στην έκθεση που συνέταξε ο οργανισμός για την ελληνική εκπαίδευση το 2011 (η
οποία προβλέπεται να επικαιροποιηθεί μέχρι τον Απρίλιο του 2016) και
περιλαμβάνουν:
- Καταργήσεις και συγχωνεύσεις των μικρότερων σχολικών μονάδων, ώστε ο ελάχιστος αριθμός των μαθητών να φτάνει τους 75 στα Δημοτικά, τους 150 στα Γυμνάσια και τους 250 στα Λύκεια.
- Αύξηση του ανώτατου ορίου μαθητών στους 30 ανά τμήμα.
- Αύξηση του εβδομαδιαίου ωραρίου διδασκαλίας στις 22 ώρες χωρίς καμία μείωση ανάλογα με τα έτη υπηρεσίας.
Επειδή τα
πορίσματα του ΟΟΣΑ έχουν πολλές φορές στο παρελθόν αξιοποιηθεί προκειμένου να
στιγματιστούν οι εκπαιδευτικοί ως υπεράριθμοι - ή ακόμη και ως τεμπέληδες-
είναι απαραίτητο να ξεκαθαρίσουμε ότι η συγκεκριμένη έκθεση είναι μία
στρατευμένη προσπάθεια να δικαιολογηθούν απολύσεις και δεν διεκδικεί δάφνες
επιστημονικής εγκυρότητας. Τα στοιχεία που χρησιμοποιούνται είναι
παραπλανητικά, επιλεκτικά και αναξιόπιστα ενώ τα συμπεράσματα έρχονται σε
ευθεία αντίθεση με την εκπαιδευτική πραγματικότητα των ασφυκτικά μεγάλων
τμημάτων, των τραγικών ελλείψεων προσωπικού, του υπερβολικού και ολοένα
αυξανόμενου φόρτου εργασίας.
Ας γίνουμε
όμως, πιο συγκεκριμένοι. Τα δεδομένα που χρησιμοποιούνται για να εκτιμηθεί η
«κάτω του διεθνούς μέσου όρου» αναλογία μαθητών-εκπαιδευτικών είναι του
σχολικού έτους 2006-07, της τελευταίας χρονιάς για την οποία ο ΟΟΣΑ διαθέτει
σχετικά στοιχεία για τη χώρα μας. Από τότε έχει μεσολαβήσει σχεδόν μία δεκαετία
και τα νούμερα αυτά έχουν μεταβληθεί δραματικά, ειδικά την τελευταία εξαετία
των μηδενικών διορισμών και των μαζικών συνταξιοδοτήσεων. Αυτό, ωστόσο, δεν
εμποδίζει κάποιους ταγούς του «εξορθολογισμού» να τα επικαλούνται εν έτει 2015,
όπως
ο κύριος Ψαριανός σε πρόσφατη τηλεοπτική εκπομπή για την Παιδεία.
Αλλά αυτό
είναι ένα μικρό πταίσμα μπροστά στον ίδιο τον τρόπο με τον οποίο έχουν εξαχθεί
τα συγκεκριμένα νούμερα. Ο ΟΟΣΑ προκειμένου να υπολογίσει την αναλογία
μαθητών-εκπαιδευτικών μετατρέπει – ορθώς – τους εκπαιδευτικούς μερικής
απασχόλησης σε ισοδύναμα πλήρους απασχόλησης («full-time equivalents») ανάλογα
με τις ώρες διδασκαλίας. Για παράδειγμα, αν το μέσο ωράριο ενός εκπαιδευτικού
πλήρους απασχόλησης είναι 20 ώρες, ένας εκπαιδευτικός που διδάσκει τις μισές
(10 ώρες) θα προσμετρηθεί ως μισός εκπαιδευτικός πλήρους απασχόλησης
(10/20=0,5). Στην περίπτωση της χώρας μας ωστόσο, ο αριθμός των εκπαιδευτικών
σε ισοδύναμα πλήρους απασχόλησης εμφανίζεται μεγαλύτερος από το άθροισμα των
εκπαιδευτικών πλήρους και μερικής απασχόλησης-κάτι που είναι μαθηματικώς
αδύνατον! Κάνοντας τους σχετικούς υπολογισμούς, διαπιστώνουμε ότι κάθε μερικώς
απασχολούμενος εκπαιδευτικός έχει υπολογιστεί ως ισοδύναμο 2,14 και 1,63
καθηγητών πλήρους απασχόλησης σε Κατώτερη και Ανώτερη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση,
αντίστοιχα, οδηγώντας σε μία υποεκτίμηση του σχετικού δείκτη.(1)
Διαβάστε την συνέχεια εδώ
