Tου Γιώργου Παυλόπουλου

Ξεκίνησε και επισήμως χθες η -αναμενόμενη από καιρό- στρατιωτική επιχείρηση για την ανακατάληψη της Μοσούλης. Πρόκειται για την «πρωτεύουσα» του Ισλαμικού Κράτους στο Ιράκ, αλλά και την τελευταία σημαντική πόλη που παραμένει υπό τον έλεγχό του στη χώρα, μετά την (διά περιπάτου) κατάληψή της το καλοκαίρι του 2014. Παρά δε το γεγονός ότι οι μερικές χιλιάδες των μαχητών του Isis που βρίσκονται στη Μοσούλη αναμένεται να προβάλουν λυσσαλέα αντίσταση (χωρίς να είναι και απολύτως βέβαιο...), ακόμη και με «ασπίδα» τους αμάχους, οι οποίοι ούτως ή άλλως πληρώνουν τον βαρύτερο φόρο αίματος, αργά ή γρήγορα η πόλη εκτιμάται ότι θα αλλάξει χέρια, σηματοδοτώντας έτσι και την υποβάθμιση της απειλής των «τζιχαντιστών» στο Ιράκ.

Αυτό, ωστόσο, δεν σημαίνει ότι η επόμενη μέρα θα βρει τη Μοσούλη και τους κατοίκους της με λιγότερα προβλήματα, ούτε βεβαίως ότι θα σημάνει το τέλος του κατακερματισμού του Ιράκ.

Αρκεί, άλλωστε, μόνο μια ματιά στο στρατόπεδο των επιτιθέμενων, για να διαπιστώσει ο οποιοσδήποτε ότι πρόκειται ουσιαστικά για μια... Βαβέλ, την οποία απαρτίζουν πολλές χώρες, καθώς και εθνοτικές και θρησκευτικές ομάδες, με ανταγωνιστικά συμφέροντα και επιδιώξεις. Σε βαθμό, μάλιστα, που ορισμένοι να προβάλουν εδώ και καιρό την απειλή μιας νέας σύρραξης ανάμεσά τους μετά την εκδίωξη του Ισλαμικού Κράτους.

Πράγματι, στο σύνολο των περίπου 30.000 που θα λάβουν μέρος στην επιχείρηση, συμμετέχουν δυνάμεις του τακτικού ιρακινού στρατού, Σιΐτες παραστρατιωτικοί που υποστηρίζονται ευθέως από την Τεχεράνη, Κούρδοι πεσμεργκά από το de facto αυτόνομο βόρειο Ιράκ η ηγεσία του οποίου διατηρεί πολύ καλές και στενές σχέσεις με την Άγκυρα, 2.000-3.000 στρατιώτες που έχουν εξοπλιστεί και εκπαιδευτεί από Τούρκους, καθώς και ένοπλοι από Σουνιτικές φυλές της περιοχής.

Όλοι αυτοί θα έχουν την αεροπορική υποστήριξη των ΗΠΑ και τη συνδρομή τόσο αμερικανικών όσο και γαλλικών και βρετανικών ειδικών δυνάμεων.

Εκρηκτικό μείγμα
Όπως είναι σαφές, από την πρώτη κιόλας ματιά, το μείγμα είναι εκρηκτικό, όπως αποδεικνύει και το γεγονός ότι, εδώ και αρκετές εβδομάδες, Βαγδάτη και Άγκυρα έχουν ανταλλάξει βαρύτατες κατηγορίες ενόψει της έναρξης της επίθεσης στη Μοσούλη. Παράλληλα, το Ιράν έχει επίσης διαμηνύσει με κάθε τρόπο ότι έχει «δικαιώματα» και «διεκδικήσεις» στην περιοχή, όπως εξάλλου και σε ολόκληρο το Ιράκ, μιας και η πλειοψηφία του πληθυσμού του (γύρω στο 60%), μαζί και ο πρωθυπουργός του Χαϊντάρ αλ-Αμπάντι, είναι Σιΐτες.

Η Μάχη της Μοσούλης, λοιπόν, μάλλον έχει κριθεί προκαταβολικά όσον αφορά τον Isis -όχι, όμως, και τους συσχετισμούς και την κατανομή που θα επικρατήσουν στη συνέχεια.

Η «Βαβέλ» των επιτιθέμενων

Στις δυνάμεις που συμμετέχουν στην επιχείρηση ανακατάληψης της πόλης από τον Isis συμμετέχουν μονάδες του ιρακινού στρατού, Κούρδοι πεσμεργκά, Σιΐτες παραστρατιωτικοί που στηρίζονται από την Τεχεράνη, στρατιώτες εκπαιδευμένοι από την Τουρκία, ένοπλοι από τοπικές σουνιτικές φυλές...

SOS για νέα καραβάνια προσφύγων

Σήμα κινδύνου εξέπεμψαν τόσο η UNHCR (αρμόδια υπηρεσία του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες) όσο και ο Ερυθρός Σταυρός και άλλες ανθρωπιστικές οργανώσεις. Όπως εκτιμούν, η επίθεση στη Μοσούλη -μια πόλη που πριν καταληφθεί είχε περίπου 1,5 εκατομμύριο κατοίκους- αναμένεται να προκαλέσει νέα κύματα προσφύγων προς τις γύρω χώρες, κυρίως την Τουρκία, το Ιράν, αλλά και τη Συρία (όπου έχουν δημιουργηθεί στρατόπεσα υποδοχής), με τουλάχιστον 100.000 ανθρώπους να εγκαταλείπουν τις εστίες τους προκειμένου να αναζητήσουν καταφύγιο. Μάλιστα, ο συγκεκριμένος αριθμός ενδέχεται να αυξηθεί σημαντικά, στην περίπτωση που οι μάχες διαρκέσουν για πολύ καιρό και ειδικά εφόσον δημιουργηθεί μια κατάσταση αντίστοιχης με αυτήν που βιώνει το μαρτυρικό Χαλέπι.