Πέθανε η θεατρική συγγραφέας Λούλα Αναγνωστάκη
Πέθανε το πρωί της Κυριακής η σπουδαία θεατρική συγγραφέας Λούλα Αναγνωνστάκη.
H Λούλα Αναγνωστάκη γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη τη δεκαετία του 1930 και είναι μικρότερη αδελφή του ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη.
Η Λ. Αναγνωστάκη σπούδασε και πήρε πτυχίο από τη Νομική Σχολή του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης
Εμφανίστηκε στο θέατρο το 1965 με την τριλογία της Πόλης «Η διανυκτέρευση», «Η πόλη», «Η παρέλαση»), που παρουσίασε σε ενιαία παράσταση στο Θέατρο Τέχνης ο Κάρολος Κουν.
Το Φεβρουάριο του 1967 ανέβηκε από το Εθνικό Θέατρο το τρίπρακτο έργο της «Η συναναστροφή», σε σκηνοθεσία Λεωνίδα Τριβιζά. Ακολούθησαν: «Αντόνιο ή το Μήνυμα» (1972), «Η νίκη» (1978), «Η κασέτα» (1982), «Ο ήχος του όπλου» (1987), όλα από το Θέατρο Τέχνης, σε σκηνοθεσία Κάρολου Κουν.
Το 1990 ο θίασος Τζένης Καρέζη - Κώστα Καζάκου παρουσίασε το έργο «Διαμάντια και μπλουζ», σε σκηνοθεσία Βασίλη Παπαβασιλείου. Το 1995 ανέβηκε το «Ταξίδι μακριά» από το Θέατρο Τέχνης, σε σκηνοθεσία Μίμη Κουγιουμτζή. Το 1998 το μονόπρακτο «Ο ουρανός κατακόκκινος» από το Εθνικό Θέατρο, σε σκηνοθεσία Βίκτορα Αρδίττη και το 2003 το έργο «Σ' εσάς που με ακούτε» από τη Νέα Σκηνή, σε σκηνοθεσία Λευτέρη Βογιατζή.
Τα έργα της Λούλας Αναγνωστάκη έχουν επίσης παρουσιαστεί από Αθηναϊκούς θιάσους και Δημοτικά Περιφερειακά Θέατρα, καθώς και στο εξωτερικό (Γαλλία, Ιταλία, Αγγλία, Γερμανία, Κύπρο, Ισπανία, ΗΠΑ).
Παντρεύτηκε τον συγγραφέα και καθηγητή Ψυχιατρικής Γιώργο Χειμωνά και ήταν μητέρα του συγγραφέα Θανάση Χειμωνά.
Συλλυπητήριο μήνυμα από Το Ποτάμι
Στη Λούλα Αναγνωστάκη, που έφυγε σήμερα, δεν θα άρεσαν ούτε οι αποχαιρετισμοί, ούτε οι αποτιμήσεις. Αντί για αντίο, δυο λέξεις που έγραψε ο Νίκος Μπακόλας στο αφιέρωμα της «Λέξης» τον Ιούνιο του 1987, στη μέση περίπου του δημιουργικού της κύκλου:
«Μέσα από τα δράματά της η Αναγνωστάκη πετυχαίνει να είναι ένας από τους πιο καίριους και έντιμους εκφραστές της ελληνικής περιπέτειας ή της περιπέτειας των Ελλήνων μεταπολεμικά».
Για όλα τα άλλα, όπως και για τον Γιώργο, τον Μανόλη, τη Νόρα, τους ανθρώπους της που έφυγαν νωρίτερα, είχε μιλήσει η ίδια. Τα θερμά μας συλλυπητήρια στον Θανάση Χειμωνά.
Η ανακοίνωση της ΔΗΣΥ
Οι Τομείς Πολιτισμού της Δημοκρατικής Συμπαράταξης με βαθιά θλίψη αποχαιρετούν τη σπουδαία θεατρική συγγραφέα μας, Λούλα Αναγνωστάκη , που έφυγε σήμερα από κοντά μας. Αδερφή του ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη, σύζυγος του συγγραφέα και ψυχιάτρου Γιώργου Χειμωνά και μητέρα του συγγραφέα Θανάση Χειμωνά, συναντήθηκε με τον Κάρολο Κουν στο Θέατρο Τέχνης το 1965 όπου πρωτοπαρουσιάστηκαν τα πρώτα της μονόπρακτα, η τριλογία της Πόλης(Διανυκτέρευση, Πόλη, Παρέλαση) και έπειτα στο Εθνικό Θέατρο το 1967, το τρίπρακτο έργο της, η Συναναστροφή.
Μεταγενέστερα έργα της παρουσιάστηκαν στο Εθνικό Θέατρο, το Θέατρο Τέχνης, στο ελεύθερο Θέατρο, σε Δημοτικά Περιφερειακά Θέατρα και θιάσους του εξωτερικού. Το έργο της μεταφράστηκε και παίχτηκε στη Γαλλία, την Ιταλία, την Αγγλία, την Πολωνία και αλλού. Ο λόγος της ζωντανός, άμεσος, ρεαλιστικός που τον διαπερνά μια ανεπαίσθητη ποιητική αύρα και τα πρόσωπα της ομιχλώδη, εγκλωβισμένα, μοναχικά με έναν ιδιαίτερο ψυχισμό. Πραγματεύτηκε τα σημαντικότερα θέματα της μεταπολεμικής Ελλάδας χρησιμοποιώντας μικρές στιγμές από την καθημερινή ζωή, κατάφερε να συνθέσει τη σύγχρονη ιστορία του τόπου μας.
Από σήμερα το ελληνικό θέατρο γίνεται φτωχότερο. Στέλνουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια και την αγάπη μας στο γιο της Θανάση.
H Λούλα Αναγνωστάκη γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη τη δεκαετία του 1930 και είναι μικρότερη αδελφή του ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη.
Η Λ. Αναγνωστάκη σπούδασε και πήρε πτυχίο από τη Νομική Σχολή του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης
Εμφανίστηκε στο θέατρο το 1965 με την τριλογία της Πόλης «Η διανυκτέρευση», «Η πόλη», «Η παρέλαση»), που παρουσίασε σε ενιαία παράσταση στο Θέατρο Τέχνης ο Κάρολος Κουν.
Το Φεβρουάριο του 1967 ανέβηκε από το Εθνικό Θέατρο το τρίπρακτο έργο της «Η συναναστροφή», σε σκηνοθεσία Λεωνίδα Τριβιζά. Ακολούθησαν: «Αντόνιο ή το Μήνυμα» (1972), «Η νίκη» (1978), «Η κασέτα» (1982), «Ο ήχος του όπλου» (1987), όλα από το Θέατρο Τέχνης, σε σκηνοθεσία Κάρολου Κουν.
Το 1990 ο θίασος Τζένης Καρέζη - Κώστα Καζάκου παρουσίασε το έργο «Διαμάντια και μπλουζ», σε σκηνοθεσία Βασίλη Παπαβασιλείου. Το 1995 ανέβηκε το «Ταξίδι μακριά» από το Θέατρο Τέχνης, σε σκηνοθεσία Μίμη Κουγιουμτζή. Το 1998 το μονόπρακτο «Ο ουρανός κατακόκκινος» από το Εθνικό Θέατρο, σε σκηνοθεσία Βίκτορα Αρδίττη και το 2003 το έργο «Σ' εσάς που με ακούτε» από τη Νέα Σκηνή, σε σκηνοθεσία Λευτέρη Βογιατζή.
Τα έργα της Λούλας Αναγνωστάκη έχουν επίσης παρουσιαστεί από Αθηναϊκούς θιάσους και Δημοτικά Περιφερειακά Θέατρα, καθώς και στο εξωτερικό (Γαλλία, Ιταλία, Αγγλία, Γερμανία, Κύπρο, Ισπανία, ΗΠΑ).
Παντρεύτηκε τον συγγραφέα και καθηγητή Ψυχιατρικής Γιώργο Χειμωνά και ήταν μητέρα του συγγραφέα Θανάση Χειμωνά.
Συλλυπητήριο μήνυμα από Το Ποτάμι
Στη Λούλα Αναγνωστάκη, που έφυγε σήμερα, δεν θα άρεσαν ούτε οι αποχαιρετισμοί, ούτε οι αποτιμήσεις. Αντί για αντίο, δυο λέξεις που έγραψε ο Νίκος Μπακόλας στο αφιέρωμα της «Λέξης» τον Ιούνιο του 1987, στη μέση περίπου του δημιουργικού της κύκλου:
«Μέσα από τα δράματά της η Αναγνωστάκη πετυχαίνει να είναι ένας από τους πιο καίριους και έντιμους εκφραστές της ελληνικής περιπέτειας ή της περιπέτειας των Ελλήνων μεταπολεμικά».
Για όλα τα άλλα, όπως και για τον Γιώργο, τον Μανόλη, τη Νόρα, τους ανθρώπους της που έφυγαν νωρίτερα, είχε μιλήσει η ίδια. Τα θερμά μας συλλυπητήρια στον Θανάση Χειμωνά.
Η ανακοίνωση της ΔΗΣΥ
Οι Τομείς Πολιτισμού της Δημοκρατικής Συμπαράταξης με βαθιά θλίψη αποχαιρετούν τη σπουδαία θεατρική συγγραφέα μας, Λούλα Αναγνωστάκη , που έφυγε σήμερα από κοντά μας. Αδερφή του ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη, σύζυγος του συγγραφέα και ψυχιάτρου Γιώργου Χειμωνά και μητέρα του συγγραφέα Θανάση Χειμωνά, συναντήθηκε με τον Κάρολο Κουν στο Θέατρο Τέχνης το 1965 όπου πρωτοπαρουσιάστηκαν τα πρώτα της μονόπρακτα, η τριλογία της Πόλης(Διανυκτέρευση, Πόλη, Παρέλαση) και έπειτα στο Εθνικό Θέατρο το 1967, το τρίπρακτο έργο της, η Συναναστροφή.
Μεταγενέστερα έργα της παρουσιάστηκαν στο Εθνικό Θέατρο, το Θέατρο Τέχνης, στο ελεύθερο Θέατρο, σε Δημοτικά Περιφερειακά Θέατρα και θιάσους του εξωτερικού. Το έργο της μεταφράστηκε και παίχτηκε στη Γαλλία, την Ιταλία, την Αγγλία, την Πολωνία και αλλού. Ο λόγος της ζωντανός, άμεσος, ρεαλιστικός που τον διαπερνά μια ανεπαίσθητη ποιητική αύρα και τα πρόσωπα της ομιχλώδη, εγκλωβισμένα, μοναχικά με έναν ιδιαίτερο ψυχισμό. Πραγματεύτηκε τα σημαντικότερα θέματα της μεταπολεμικής Ελλάδας χρησιμοποιώντας μικρές στιγμές από την καθημερινή ζωή, κατάφερε να συνθέσει τη σύγχρονη ιστορία του τόπου μας.
Από σήμερα το ελληνικό θέατρο γίνεται φτωχότερο. Στέλνουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια και την αγάπη μας στο γιο της Θανάση.
Πηγή: www.tovima.gr
