Τα στήθη βγαίνουν σε διαφορετικά σχήματα και μεγέθη. Αλλά υπάρχει ένα πράγμα που όλα έχουν κοινό. Είναι μοναδικά για τον άνθρωπο. Πάνω από 5.000 είδη θηλαστικών κατοικούν στον πλανήτη, ωστόσο οι homo sapiens είναι οι μόνες μορφές ζωής με μόνιμα στήθη.

Κάποιοι μπορεί να αποκαλούν αυτή την ανωμαλία, σέξι. Αλλά τίθεται, επίσης, το ερώτημα: Γιατί τα ανθρώπινα στήθη είναι τόσο μεγάλα και μήπως ήταν ένα εξελικτικό λάθος;
Κάθε άλλο θηλαστικό αναπτύσσει προσωρινά στήθη κατά τη διάρκεια της ωορρηξίας ή της αναπαραγωγής. Βασικά, ο σκοπός τους είναι να παράγουν γάλα. Έτσι, όταν τελειώσει αυτή η διαδικασία, τα στήθη εξαφανίζονται. Αλλά αυτό δε συμβαίνει στις γυναίκες, των οποίων το στήθος σχηματίζεται κατά την εφηβεία και όχι για την εγκυμοσύνη. Έτσι, σε κάποιο σημείο της εξέλιξής μας, κάτι άλλαξε... αλλά γιατί;
Για παράδειγμα, το 1987 ο βιολόγος Τιμ Κάρο διερεύνησε επτά υπάρχουσες θεωρίες σχετικά με αυτό το θέμα. Η μία ήταν πως τα στήθη επέτρεπαν στα νεογέννητα να θηλάζουν ακουμπισμένα στην αγκαλιά της μητέρας τους, δίνοντας έτσι σε αυτές τη δυνατότητα να έχουν ελεύθερα τα χέρια τους. Αλλά αυτή η θεωρία δεν εξηγεί γιατί τα στήθη μένουν μετά την περίοδο θηλασμού.
Ίσως η πιο δημοφιλή ιδέα να είχε προταθεί αρχικά από τον Κάρολο Δαρβίνο και αργότερα διερευνήθηκε από τον ζωολόγο Ντέσμοντ Μόρις στο βιβλίο του, του 1967 «The Naked Ape». Σε αυτό, ο Μόρις, προτείνει πως τα στήθη εξελίχθηκαν ως σύμβολο του φύλου. Μόλις οι πρόγονοί μας άρχισαν να περπατούν όρθιοι, τα σεξουαλικά όργανα δεν ήταν πλέον τόσο προφανή για να εντοπιστούν. Έτσι, τα αρσενικά δεν είχαν κανένα προφανή τρόπο για να γνωρίζουν πότε μια γυναίκα ήταν σεξουαλικά ώριμη, και ίσως γι’ αυτό να σχηματίστηκαν τα στήθη. Αυτή η θεωρία θα εξηγούσε, τουλάχιστον, γιατί τα στήθη των γυναικών «φουσκώνουν» κατά την εφηβεία. Ωστόσο, δεν μπορεί να εξηγήσει γιατί παραμένουν μετά την εμμηνόπαυση.

Ας ρίξουμε όμως μια πιο προσεκτική ματιά στο ανθρώπινο στήθος. Η μεγάλη διαφορά είναι ότι περιέχει περισσότερο λίπος από τα άλλα θηλυκά θηλαστικά. Το λίπος γεμίζει τον ιστό του μαστού, δίνοντάς του σχήμα. Κάτι σαν γάλα, αλλά μόνιμο. Τα ανθρώπινα στήθη μπορεί να γίνουν τόσο μεγάλα, που μπορεί να προκαλέσουν πόνο στην πλάτη. Αλλά τα στήθη δεν είναι μόνο άβολα για μερικούς. Μπορούν επίσης, να είναι θανατηφόρα. Ο καρκίνος του μαστού είναι η Νο1 αιτία θανάτων που σχετίζονται με τον καρκίνο στις γυναίκες παγκοσμίως. Επηρεάζει περίπου 1,5 εκατομμύριο γυναίκες κάθε χρόνο. Ωστόσο, οι επιστήμονες μπορούν να πουν πως ο καρκίνος του μαστού δεν είναι σύνηθες σε άλλα πρωτεύοντα θηλαστικά. Αυτό μπορεί να οφείλεται στο γεγονός ότι ο κίνδυνος εμφάνισης καρκίνου αυξάνεται με την ηλικία και άλλα πρωτεύοντα δεν ζουν αρκετά για να αναπτύξουν καρκίνο του μαστού. Ή ίσως, θα μπορούσε να έχει να κάνει με τον μόνιμο ιστό του μαστού.
Φυσικά, τα στήθη έχουν εδραιώσει τη θέση τους στον ανθρώπινο πολιτισμό και την κοινωνία. Μπορούν να κάνουν τις γυναίκες να νιώθουν επιθυμητές, απελευθερωμένες και δυναμικές. Και βοήθησαν στην οικοδόμηση ολόκληρων αυτοκρατοριών βασισμένων απλώς στην δύναμή τους να προσελκύουν το βλέμμα. Φαίνεται ότι καλώς ή κακώς, τα ανθρώπινα στήθη είναι εδώ και θα μείνουν για πάντα.