Για επτά χρόνια (21 Απριλίου 1967 έως 23 Ιουλίου του !974) η Ελλάδα τελούσε κάτω από στρατιωτική δικτατορία και ήταν απόρροια του στρατιωτικού πραξικοπήματος της 21^ης Απριλίου 1967.  

Το στρατιωτικό πραξικόπημα τα ξημερώματα της 21^ης Απριλίου 1967 με επικεφαλής τον ταξίαρχο Στ. Παττακό και τους συνταγματάρχες Γεώρ. Παπαδόπουλο και Νικ. Μακαρέζο, κατέλυσε το δημοκρατικό πολίτευμα στην Ελλάδα και επέβαλλε μία στυγνή δικτατορία, που διήρκεσε επτά χρόνια.

Την χρονική εκείνη περίοδο η χώρα βρισκόταν σε προεκλογική περίοδο (με τις εκλογές να έχουν ορισθεί στις 28 Μαίου) και την διακυβέρνηση της χώρας είχε η ΕΡΕ με πρωθυπουργό τον Παναγιώτη Κανελλόπουλο. Υπήρξε μια καλά οργανωμένη συνομωσία από Παττακό, Παπαδόπουλο και Μακαρέζο, ο αιφνιδιασμός πλήρης και μέσα σε λίγες ώρες οι συνταγματάρχες είχαν επικρατήσει, εκμεταλλευόμενοι  προηγουμένως τις αδυναμίες των δημοκρατικών κυβερνήσεων και τοποθετώντας δικούς τους σε θέσεις κλειδιά. Ήταν το πρωί της 21^ης Απριλίου που το ραδιόφωνο της τότε ΕΙΡ έπαιζε εμβατήρια και δημοτικά και στη συνέχεια ακούσθηκαν τα πρώτα «Αποφασίζομεν και διαττάζομεν…», οι απαγορεύσεις συγκέντρωσης άνω των τριών ατόμων. Στη συνέχεια ανεστάλησαν διατάξεις του Συντάγματος και φυσικά ματαιώθηκαν οι εκλογές της 28 Μαίου 1967.

Το πρωί της ίδιας ημέρας η ηγεσία των πραξικοπηματιών επισκέφθηκε τον βασιλιά Κωνσταντίνο για να ορκίσει την κυβέρνησή τους κάτι που έγινε από την πλευρά του βασιλιά ο οποίος συμβιβάστηκε «για να μη χυθεί αίμα ελληνικό»

Η εξουσία ήταν στα χέρια μιας ομάδας πραξικοπηματιών συνταγματαρχών και στην διάρκεια της περιόδου αυτής, που είχε ονομαστεί και επταετία υπήρξαν τέσσερεις δικτατορικές κυβερνήσεις η κυβέρνηση Κων. Κόλλια 1967, η κυβέρνηση Γεωρ. Παπαδόπουλου 1967, η κυβέρνηση Σπ. Μαρκεζίνη 1973, η κυβέρνηση Αδ. Ανδρουτσόπουλου 1973.

Από την πρώτη ημέρα άρχισαν οι συλλήψεις αλλά και τα πρώτα θύματα και μετά από 10 ημέρες η ίδια η χούντα ανακοινώνει την σύλληψη 6509 πολιτών.

Ο Αντιδικτατορικός αγώνας που έλαβε χώρα κατά την επταετία είχε ως κορυφαίες στιγμές την απόπειρα δολοφονίας του Παπαδόπουλου το 1968 από τον Αλέκο Παναγούλη, το Κίνημα του Ναυτικού τον Μάιο του 1973 υπό την ηγεσία του Νίκου Παππά και τη φοιτητική Εξέγερση του Πολυτεχνείου, επίσης το 1973. Μετά την εξέγερση του Πολυτεχνείου τον Νοέμβριο του 1973 και τη βίαιη καταστολή της, ένα νέο πραξικόπημα υπό τον Ιωαννίδη ανέτρεψε τον Παπαδόπουλο, ισχυρό άνδρα του καθεστώτος έως τότε.

Ήταν η 23^η Ιουλίου 1974, όταν η δικτατορία κατέρρευσε μετά το πραξικόπημα που έγινε στη Κύπρο και την εισβολή των Τούρκων στη Μεγαλόνησο.  Κατά την επταετία αυτή ο λαός γνώρισε, βασανιστήρια - καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και στοιχειωδών ελευθεριών, διώξεις, φυλακίσεις, δολοφονίες αντιπάλων του καθεστώτος, στη χώρα επικράτησε ένα πολιτιστικός και πνευματικός μεσαίωνας, η Ελλάδα για επτά χρόνια ήταν στον «γύψο» (κατά έκφραση του Παπαδόπουλου). Ήταν η ίσως η μελανότερη εποχή στην σύγχρονη ιστορία της χώρας.

με πληροφορίες από el.wikipedia.org/ και sansimera.gr/