Μόνον το απόγευμα θα είναι σαφές ποιος θα βρεθεί για τα επόμενα έξι χρόνια στο ύπατο αξίωμα της Αυστρίας, εκείνο του ομοσπονδιακού προέδρου της, καθώς ο χθεσινός, δεύτερος γύρος των αυστριακών προεδρικών εκλογών δεν έδωσε τελικό αποτέλεσμα λόγω του μεγάλου αριθμού των επιστολικών ψήφων, που υπολογίζεται ότι θα ανέλθουν τελικά σε πάνω από 700.000 και των οποίων η καταμέτρηση θα ολοκληρωθεί σήμερα.

Με καταμετρημένες όλες τις ψήφους της κάλπης, το βράδυ της Κυριακής προηγείτο ο 45χρονος υποψήφιος του ακροδεξιού εθνικιστικού Κόμματος των Ελευθέρων, Νόρμπερτ Χόφερ, με 51,9%, έναντι του 72χρονου υποψηφίου των Πρασίνων, Αλεξάντερ βαν ντερ Μπέλεν, με ποσοστό 48,1%.

Εάν συνυπολογιστούν οι προβλέψεις των ινστιτούτων για τις επιστολικές ψήφους, με ένα περιθώριο λάθους στο 0,7%, το οριστικό τελικό αποτέλεσμα φέρεται ότι θα βρεθεί στο 50 - 50% για έκαστο των υποψηφίων, με μερικές χιλιάδες ψήφους διαφορά μεταξύ τους που θα κρίνουν και την ανάδειξη ενός εκ των δύο σε νέο πρόεδρο της χώρας.

Ο Νόρμπερτ Χόφερ, έχοντας αποσπάσει στον πρώτο γύρο των εκλογών στις 24 Απριλίου ένα πρωτοφανές ποσοστό 35,1%, βρισκόταν σε πλεονεκτική θέση με τις «μόνον» 15 μονάδες που τον χώριζαν από τη νίκη, σε σχέση με τον Βαν ντερ Μπέλεν, ο οποίος με το 21,3% του πρώτου γύρου έπρεπε να καλύψει την απόσταση των σχεδόν 30 μονάδων.

Τελικά συσπειρώνοντας γύρω του όλους εκείνους τους ψηφοφόρους οι οποίοι ήθελαν να αποτρέψουν την ανάδειξη του Νόρμπερτ Χόφερ σε πρώτο στην ιστορία ακροδεξιό πρόεδρο χώρας της Ευρώπης, ο Βαν ντερ Μπέλεν το κατόρθωσε, φθάνοντας στο 50%, χωρίς βέβαια να είναι ακόμη σίγουρο εάν, με κάποιες από τις επιστολικές ψήφους, θα έχει το προβάδισμα που θα τον οδηγήσει στο προεδρικό αξίωμα.

Ο υποψήφιος των Πρασίνων –και πρώην, επί σειρά ετών, αρχηγός τους– είχε συγκεντρώσει τις τελευταίες ημέρες και εβδομάδες επιφανείς προσωπικότητες, που πρέπει να επηρέασαν μερικώς την εκλογική συμπεριφορά των αναποφάσιστων ψηφοφόρων ή εκείνων που ίσως προτίθεντο να απέχουν, μιας και στον πρώτο γύρο το ποσοστό συμμετοχής βρέθηκε κάτω από το 70% και ήταν το δεύτερο χαμηλότερο σε προεδρικές εκλογές.

Σημαντική θεωρήθηκε για τον Βαν ντερ Μπέλεν η υποστήριξη της υποψηφιότητάς του από την τρίτη του πρώτου γύρου, την Ιρμγκαρντ Γκρις (19%), όπως και η στήριξή του από τον νέο καγκελάριο της Αυστρίας και νέο αρχηγό των Σοσιαλδημοκρατών, Κρίστιαν Κερν, που ανέλαβε καθήκοντα την περασμένη εβδομάδα και ο οποίος αντιμετωπίζεται θετικά από την πλειονότητα του αυστριακού πληθυσμού.

Σημαντική ήταν η έκκληση για υπερψήφιση του υποψηφίου των Πρασίνων που είχαν απευθύνει προς τους ψηφοφόρους τρεις πρώην αρχηγοί του συγκυβερνώντος στην Αυστρία –με τους Σοσιαλδημοκράτες– συντηρητικού Λαϊκού Κόμματος και πρώην αντικαγκελάριοι της αυστριακής κυβέρνησης.

Χαρακτηριστικό της «δραματικότητας» της έκκλησης ήταν το ότι στα επιχειρήματα εναντίον της ανάδειξης του υποψηφίου των Ελευθέρων σε μελλοντικό πρόεδρο της Αυστρίας τονιζόταν, μεταξύ άλλων, πως σε καμιά περίπτωση, έπειτα από ενδεχόμενη εκλογή του Νόρμπερτ Χόφερ, δεν θα ήθελαν τα συγχαρητήρια από κάποιους Λε Πεν, Βίλντερς, Γιόμπικ (το ουγγρικό νεοναζιστικό κόμμα) και την Εναλλακτική για τη Γερμανία.

Βέβαια όλη αυτή η συσπείρωση μπορεί να κάλυψε σχεδόν τις 30 μονάδες που χώριζαν τον Αλεξάντερ βαν ντερ Μπέλεν από την προσέγγιση της νίκης –το τελικό αποτέλεσμα θα δείξει εάν τελικά έφτασαν για να γίνει πραγματικότητα– ωστόσο, από την άλλη πλευρά, ο Νόρμπερτ Χόφερ, υπερβαίνοντας αυτό που δεν διανοούνταν ούτε ο ίδιος ούτε οι ομοϊδεάτες του, έφτασε στο ιστορικά πρωτοφανές 50% έπειτα από το ήδη «εκπληκτικό» 35% που πέτυχε στον πρώτο γύρο και το οποίο θεωρήθηκε από πολλούς ως η οριακή δύναμη του ακροδεξιού εθνικιστικού Κόμματος των Ελευθέρων.

Αυτό ακριβώς το 50%, συν-πλην, του Νόρμπερτ Χόφερ είναι που φαίνεται πως παγιώνει πλέον την Ακροδεξιά στην Αυστρία, όχι μόνον σε πρώτη, αλλά σε «κορυφαία» πολιτική δύναμη, με ένα δυσθεώρητο ποσοστό για κόμμα πολύ δεξιότερα της Δεξιάς στην ιστορία της Ευρώπης.

Διότι εάν το 35% του Χόφερ στον πρώτο γύρο των εκλογών εκτιμήθηκε ως ψήφος διαμαρτυρίας και έκφραση δυσαρέσκειας απέναντι στα δύο –πρώην– μεγάλα κόμματα που κυβερνούν στην Αυστρία μεταπολεμικά, το Σοσιαλδημοκρατικό και το δεξιό Λαϊκό Κόμμα, η περαιτέρω αύξηση του ποσοστού του, κατά δεκαπέντε μονάδες, δύσκολα μπορεί να αιτιολογηθεί.

Για κάποιους παρατηρητές, η «παράξενη» συμπεριφορά των Αυστριακών ψηφοφόρων δεν είναι κάτι μεμονωμένο, αλλά αντικατοπτρίζει μια «σταθερή τάση» στην Ευρώπη και αυτός ήταν ένας από τους λόγους του τεράστιου ενδιαφέροντος των διεθνών ΜΜΕ για τη χθεσινή εκλογική αναμέτρηση σε μία σχετικά μικρή χώρα, όπως η Αυστρία, όπου το κλίμα είναι συμβολικό για πολλές άλλες ευρωπαϊκές χώρες.

Το Κόμμα των Ελευθέρων δεν αποτελεί πλέον μία ειδική περίπτωση, αλλά είναι μόνον ένα από δεκάδες ισλαμοφοβικά και εχθρικά προς πρόσφυγες και μετανάστες κόμματα, από την Ελλάδα μέχρι τη Φινλανδία, που ανατρέπουν τη φιλελεύθερη συναίνεση στην Ευρώπη.

Απλώς με τον δεύτερο γύρο των αυστριακών προεδρικών εκλογών «κλείνει ο κύκλος» της ακραίας δεξιάς στροφής στην Ευρώπη, που είχε αρχίσει στη δεκαετία του 1980 με την άνοδο του Κόμματος των Ελευθέρων μετά την ανάληψη της αρχηγίας τους από τον διαβόητο αρχηγό τους Γεργκ Χάιντερ.

Με μία ενδεχόμενη οριστικοποίηση, σήμερα Δευτέρα, της επικράτησης του Νόρμπερτ Χόφερ έναντι του Αλεξάντερ βαν ντερ Μπέλεν, η Αυστρία θα ήταν το πρώτο δυτικοευρωπαϊκό κράτος στη μεταπολεμική ιστορία της Ευρώπης στο οποίο θα μπορούσε να έχει εκλεγεί πρόεδρος της χώρας ένας ακροδεξιός υποψήφιος και η εκλογή του θα μπορούσε να εντάξει την Αυστρία στις χώρες με αυταρχικές και μη φιλελεύθερες εξουσίες, όπως η Πολωνία και η Ουγγαρία.