- ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ –

Καταχειροκροτήθηκε η Θεατρική Ομάδα του Δήμου Παύλου Μελά

για το «Δεν πληρώνω – Δεν πληρώνω» -

Συνέχεια το τριήμερο 24, 25, 26 Μαρτίου 2017

Η Θεατρική Ομάδα του Δήμου Παύλου Μελά και το Τμήμα Πολιτισμού – Αθλητισμού, κατάφεραν και πάλι να προσελκύσουν το ενδιαφέρον των θεατρόφιλων και να κερδίσουν το θερμό χειροκρότημα – επιβράβευση του κοινού, αυτή τη φορά με το «Δεν πληρώνω – Δεν πληρώνω», ένα εξαιρετικό σενάριο του χαρισματικού Ιταλού Νομπελίστα Ντάριο Φο που ΄΄εφυγε΄΄ τον Οκτώβριο του 2016, αφήνοντας πίσω του μεγάλη παρακαταθήκη από την πολύπλευρη καλλιτεχνική του δραστηριότητα.

Ο Δημήτρης Σακατζής, με απόλυτο σεβασμό σε έναν από τους μεγάλους πρωταγωνιστές του θεάτρου, του πολιτισμού και της κοινωνικής ζωής της γειτονικής μας χώρας, που τα έργα του έχουν μεταφραστεί σε 30 γλώσσες, κατάφερε για μια ακόμη φορά να παρουσιάσει ένα πολιτιστικό προϊόν που άγγιξε το κοινό, μια θεατρική κωμωδία – πολιτική σάτιρα διανθισμένη με βίντεο που προκάλεσε άφθονο γέλιο και προβλημάτισε για ζητήματα κοινωνικού περιεχομένου και καθημερινότητας.

Το Θέατρο του Κέντρου Πολιτισμού ΧΡΗΣΤΟΣ ΤΣΑΚΙΡΗΣ, κατέκλυσαν θεατές από όλη την πόλη, που ενίσχυσαν το Κοινωνικό Παντοπωλείο και είναι βέβαιο ότι αυτό θα επαναληφθεί και στο επόμενο τριήμερο, 24, 25, 26 Μαρτίου 2017.

Ώρες παράστασης 21.15 για Παρασκευή & Σάββατο και 19.00 για την Κυριακή.

Η είσοδος είναι ελεύθερη. Αντί εισιτηρίου μπορείτε να προσφέρεται τρόφιμα μακράς διάρκειας και είδη προσωπικής υγιεινής, για την ενίσχυση του Κοινωνικού Παντοπωλείου του Δήμου Παύλου Μελά.

Στην πρεμιέρα παρευρέθησαν ο Δήμαρχος Παύλου Μελά Δημήτρης Δεμουρτζίδης και ο νέος Αντιδήμαρχος Παιδείας και Πολιτισμού Ιωσήφ (Άκης) Αράπογλου.

Ο Δήμαρχος συνεχάρη τη θεατρική ομάδα, το σκηνοθέτη και όλους τους συντελεστές για το αξιόπιστο καλλιτεχνικό αποτέλεσμα που αποτελεί θετικό πρόσημο στην πολιτιστική δράση του Δήμου Παύλου Μελά.

Λίγα λόγια για το έργο

Μέσα στην οικονομική κρίση, με τους ανθρώπους να χάνουν τις δουλειές τους και τους μισθούς να μειώνονται συνεχώς, μια ομάδα γυναικών μπουκάρει σ' ένα σούπερ-μάρκετ και αρνείται να πληρώσει τις νέες υπερδιπλάσιες τιμές. Το πράγμα παίρνει χαοτικές διαστάσεις και εξελίσσεται σε ένα άνευ προηγουμένου πλιάτσικο. Έρχεται η αστυνομία, αλλά η κατάσταση είναι ανεξέλεγκτη. Η οργή των γυναικών, ο πανικός και το πρωτόγνωρο της υπόθεσης δημιουργούν ένα μικρό χάος, τόσο ξαφνικό, αυτοσχέδιο και ανήκουστο που γελοιοποιεί τις αρχές καθιστώντας τις ανίσχυρες. Οι γυναίκες φτάνουν σε σημείο να κρύβουν τα ψώνια κάτω από το φόρεμά τους παριστάνοντας τις έγκυες. Ο τόπος γεμίζει έγκυες γυναίκες που ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια και αφήνουν κατάπληκτους τους άντρες που δεν γνωρίζουν τίποτα. Αρχίζει ένας κύκλος απίθανων παρεξηγήσεων και ιλαροτραγικών επεισοδίων, όπου αποκαλύπτεται σταδιακά ένα βουνό προβλημάτων οικονομικής φύσεως, με απλήρωτα ενοίκια και ληγμένους λογαριασμούς. Μοιραία, σε μια κοινωνία που ζει στην αγωνία της επιβίωσης, η άρχουσα ηθική αποδεικνύεται ένα σαθρό ιδεολόγημα και καταποντίζεται. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να ξεσηκωθούν και οι άντρες και να σταθούν κι αυτοί με τη σειρά τους, δίπλα στις γυναίκες τους.

Πρόκειται για μια ανατρεπτική σάτιρα που διακρίνεται για τους ευφυέστατους διαλόγους, την ευρηματικότητα και την επικαιρότητα της. Η κωμωδία του Ντάριο Φο μας μιλά για την επανάσταση των απλών ανθρώπων, όταν η ακρίβεια έχει φτάσει στο απροχώρητο, όταν οι μαζικές απολύσεις και οι μειώσεις ωραρίου και αμοιβών έχουν γίνει καθημερινές και η ζωή έχει γίνει δυσκολότερη από ποτέ. Ο ένας μετά τον άλλο, οι ήρωες του έργου υψώνουνε το ανάστημα και τη φωνή διαμαρτυρίας τους.

Ο ίδιος ο συγγραφέας λέει για το έργο του: «...Όταν το γράφαμε στα 1975, οι προβλέψεις μας φαινόντουσαν αερολογίες...». Σήμερα η πραγματικότητα όχι μόνο τις επαλήθευσε αλλά και τις ξεπέρασε σ' ένα μεγάλο βαθμό...

Ο Ντάριο Φο καταφέρνε να αναδείξει την τραγωδία του σύγχρονου ανθρώπου, να φέρει στο προσκήνιο τα διλλήματα ανάμεσα στην συνείδηση και την ανάγκη.

Όταν το έργο πρωτοπαίχτηκε το 1977 στο Μιλάνο κάποιες γυναίκες της πόλης μιμούμενες τις ηρωίδες αρνήθηκαν να πληρώσουν τις καθημερινές αυξήσεις των καταστηματαρχών. Η παράσταση θεωρήθηκε τόσο επικίνδυνη, που οι επιχειρηματίες πήγανε τον Φο στο δικαστήριο, με την κατηγορία ότι ξεσήκωνε τον κόσμο και τον παρότρυνε να κλέβει.

Η θεατρική ομάδα του Δήμου Παύλου Μελά

 Η Θεατρική ομάδα του Δήμου Παύλου Μελά, παρουσίασε τον προηγούμενο χρόνο, επιτυχημένες παραστάσεις σε σκηνοθεσία Δημήτρη Σακατζή, για το μοναδικό θεατρικό έργο του Αρκά «Εχθροί εξ αίματος», για το «Με δύναμη από την Κηφισιά» του Δημήτρη Κεχαΐδη και της Ελένης Χαβιαρά, το «8 γυναίκες κατηγορούνται» του Ρομπέρ Τομά, και «οι ηλίθιοι» του Νιλ Σάιμον, στη σκηνή του Κ.Π. «Χρήστος Τσακίρης» και στο Κινηματοθέατρο «Αλέξανδρος», καθώς και για φιλανθρωπικούς σκοπούς στο Αμύνταιο και σε δύο Φεστιβάλ πανελλήνιας εμβέλειας (Ιεράπετρα, Ορεστιάδα) όπου και βραβεύτηκε.

 Διακρίσεις πολύ σημαντικές γιατί προβάλλεται η πολιτιστική πολιτική και η συμβολή του Δήμου Παύλου Μελά στην προώθηση της θεατρικής τέχνης και στην παρακίνηση των πολιτών για ενασχόληση και συμμετοχή στην τέχνη και στον πολιτισμό.

 Η ομάδα αριθμεί πάνω από 80 μέλη, ερασιτέχνες ηθοποιούς, που προέρχονται από την ομάδα «Καπνομάγαζο» της Σταυρούπολης, από το «Θεατρικό εργαστήρι Πολίχνης» καθώς και από ηθοποιούς που δεν ανήκαν στα παραπάνω σχήματα.

Σημείωμα του Σκηνοθέτη Δημήτρη Σακατζή

Ποιος είναι ο κλέφτης; Ποιος εκβιάζει και τσαλαπατά τον άλλο;

Όταν η ακρίβεια καθιστά αδύνατη την πρόσβαση στα αγαθά, πόσο θεμιτή είναι η αρπαγή  της ξένης περιουσίας;

Και πόσο ξένη είναι αυτή η περιουσία, όταν οι κλέφτες είναι αυτοί οι ίδιοι που την παράγουν;

Δικαιώνοντας ηθικά τον κλέφτη, νομιμοποιείται η κλοπή;

Από ποιούς διαμορφώνεται η ηθική;

Ποιόν υπηρετεί τελικά το κράτος; Τις εταιρείες ή τους πολίτες;

Η ειρωνεία του Φο, μετουσιώνει την αγωνία της επιβίωσης σε θέατρο του παραλόγου. Φτάνει στα άκρα. Εκεί που η λογοτεχνία γίνεται επαναστατικότητα. Και τα ξεπερνά.

Η νίκη της κλοπής, γίνεται με τη σειρά της μια νέα χοντροκομμένη φάρσα. Οι γυναίκες θριαμβολογούν γιατί από ένα σύστημα που τους στραγγίζει καθημερινά, κατάφεραν να κλέψουν δυο πακέτα μακαρόνια. Είναι η δικαίωση του σκύλου που αναγκάζει το αυτοκίνητο σε φυγή με τα γαυγίσματά του.

Είμαστε εμείς που χτίζουμε τις πολιτείες και δεν έχουμε σπίτι, εμείς που ζυμώνουμε και δεν έχουμε ψωμί, εμείς που βγάζουμε το κάρβουνο και κρυώνουμε, είμαστε εμείς που δεν έχουμε τίποτα κι ερχόμαστε να πάρουμε τον κόσμο.

                                                                                                                              Τάσος Λειβαδίτης

Το βιογραφικό του συγγραφέα

Ο Ντάριο Φο (Νόμπελ Λογοτεχνίας 1997) γεννήθηκε στις 24 Μαρτίου του 1926 στην επαρχία του Βαρέζε στην Ιταλία. Το 1940, μετακόμισε στο Μιλάνο για να σπουδάσει αρχιτεκτονική αλλά εξαιτίας του πολέμου εγκατέλειψε τις σπουδές του. Μετά τον πόλεμο αναμείχθηκε με τα λεγόμενα μικρά θέατρα στα οποία άρχισε να παρουσιάζει τους αυτοσχέδιους μονολόγους του. Το 1950 άρχισε να εργάζεται στο θέατρο, και σταδιακά εγκατέλειψε την αρχιτεκτονική.Στα έργα του αναφέρεται και ασκεί κριτική  στην πολιτική της Καθολικής εκκλησίας, στις πολιτικές δολοφονίες, στο οργανωμένο έγκλημα, στην πολιτική διαφθορά και στο Μεσανατολικό. «Δεν έγραψα ποτέ κάτι μόνο και μόνο για να διασκεδάσω τους θεατές. Προσπάθησα να βάλω μέσα στα γραπτά μου αυτή την ρωγμή την ικανή να θέσει σε κρίση τις βεβαιότητες, να θέσω υπό αμφισβήτηση τις απόψεις, να ανοίξω λίγο τα μυαλά.

Αυτό το πλήρωσε ακριβά ο Φο στην προσωπική του ζωή. Πέρα από τη διαρκή λογοκρισία, τις απειλές για τη ζωή του, τις επιθέσεις που του έκαναν ακροδεξιές οργανώσεις, τις επιθέσεις που δέχτηκε τόσο από πολιτικούς όσο κι από την εκκλησία, στις 8 Μαρτίου του 1973 μία νεοφασιστική ομάδα απήγαγε τη γυναίκα του, Φράνκα Ράμε, τη βασάνισε και τη βίασε. Την αμέσως επόμενη χρονιά παρουσίασε το «δεν πληρώνω, δεν πληρώνω».                                                                                           Ο Ντάριο Φο είναι ηρωική μορφή της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Το βραβείο Νόμπελ ήρθε  το 1997  για να τον δικαιώσει. Τα έργα του έχουν μεταφραστεί σε 30 γλώσσες. Όταν την περασμένη χρονιά απαγορεύτηκαν τα θεατρικά έργα του στην Τουρκία μαζί με αυτά των Σαίξπηρ, Τσέχωφ, Μπρεχτ και Γκολντόνι δήλωσε: Είναι υπέροχο να είσαι στη συντροφιά αυτών των υπέροχων συγγραφέων.

Συντελεστές

Διασκευή-Σκηνοθεσία: Δημήτρης Σακατζής

Βοηθοί Σκηνοθέτη: Αλέξανδρος Καλτσίδης, Περικλής Σταύρου

Σκηνικά- Κουστούμια: Δημήτρης Σακατζής

Κατασκευή Σκηνικών: Τάκης Αγαθαγγελίδης

Μουσική: Δημήτρης Οικονόμου

Φωτισμοί: Μάκης Μαριάδης

Κινηματογραφική Παραγωγή: Βασίλης Κοματάς

Παίζουν με σειρά εμφάνισης

Αντωνία: Κωνσταντίνα Θεοφάνους

Μαργαρίτα: Γεωργία Αβραμίδου

Ρόζα: Σοφία Αβραμίδου

Μικέλα: Σοφία Γκαβανόζη

Τζοβάνι: Δημήτρης Σαμαράς

Άλντο: Αλέξανδρος Καλτσίδης

Αστυνόμος: Ζουμπούλης Παπαπαρασκευάς

Καραμπινιέρος: Αλεξάνδρα Μισιρλίδου

Λουίτζι: Χρήστος Καραβασίλης

Νεκροθάφτης 1: Νάντια Κορδάτου

Νεκροθάφτης 2: Παγώνα Μπακαλάκη

Γριά: Δήμητρα Σιδηροπούλου

Χορηγοί

 SLOW DOWN

food coffee drink // 24 hours

Όλη μέρα, κάθε μέρα!

Λαγκαδά 212, Τηλ. 2310 600535

Central store

Λαγκαδά 223, Τηλ: 2310 640052

Πληροφορίες

Κέντρο Πολιτισμού «Χρήστος Τσακίρης»

Λαγκαδά 221, Σταυρούπολη

Τηλ. 2313 302833, 835