«Καπναποθήκες» Νέας Κρήνης: Στο «στόχαστρο» της ΡΕΚΚ. Εξαγγέλλει δράσεις και κινητοποιήσεις
Ριζοσπαστική Ενωτική Κίνηση Καλαμαριάς
Μεταμορφώσεως 9,ισόγειο,τηλ./φαξ : 2313
314396
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ – ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
«Καπναποθήκες» Νέας
Κρήνης: Στο «στόχαστρο» της ΡΕΚΚ. Εξαγγέλλει δράσεις και κινητοποιήσεις
Ένας
από τους διακηρυγμένους στόχους της ΡΕΚΚ είναι η απόδοση και αξιοποίηση όλων
των δημόσιων χώρων της Καλαμαριάς στους πολίτες. Μετά την επιτυχημένη παρέμβασή
της για το πρ. Στρ. Κόδρα, η ΡΕΚΚ στρέφει την προσοχή της στις «Καπναποθήκες»
της Νέας Κρήνης, ένα μεγάλο οικόπεδο 30 στρ. περίπου , τμήμα του οποίου (10
στρ. περίπου) διεκδικείται από την Ιερά Μονή Βατοπεδίου , ενώ το υπόλοιπο
ανήκει στην κυριότητα του Ελληνικού Δημοσίου (αρμοδιότητα Υπουργείου Αγροτικής
Ανάπτυξης και Τροφίμων).
Μέχρι
και την οριστική επίλυση της δικαστικής διένεξης στον Άρειο Πάγο, η ΡΕΚΚ στρέφει την προσοχή
της και τις δυνάμεις της σε πρώτη φάση στο «ελεύθερο» τμήμα των 20 στρεμμάτων .
Στο
πλαίσιο αυτό άρχισε τις επαφές με τις τεχνικές υπηρεσίες του Δήμου Καλαμαριάς
για συγκέντρωση τεχνικών λεπτομερειών και πληροφοριών, ώστε από το Σεπτέμβριο
να είναι σε θέση να κινητοποιήσει τους κατοίκους της περιοχής και όλης της
Καλαμαριάς σε αυτή την κατεύθυνση.
Την
Τετάρτη, 5 Ιουλίου, κλιμάκιο της ΡΕΚΚ αποτελούμενο από τους Μανόλη Λαμτζίδη,
Σταύρο Μαβίδη (Σταύρακα), Οδυσσέα Αθανασιάδη και Στέφανο Καργάκη συναντήθηκε με
τον Αντιδήμαρχο Τεχνικών Υπηρεσιών του Δήμου Καλαμαριάς και υπαλλήλους των
υπηρεσιών και συζήτησε για το ζήτημα ζητώντας πληροφορίες, τεχνικά στοιχεία και
λεπτομέρειες δηλώνοντας ότι θα στηρίξουν κινητοποιήσεις κατοίκων της περιοχής
για την απόδοση του χώρου στους κατοίκους και στο Δήμο στο άμεσο μέλλον
παράλληλα με όποιες ενέργειες προβαίνει ο Δήμος απευθυνόμενες στην Κυβέρνηση
Καλαμαριά,
6 Ιουλίου 2017
Από το
Γραφείο Τύπου
Επισυνάπτεται
σύντομο σημείωμα για την «ιστορία» της περιοχής και σχετικές φωτογραφίες.
Οι καπναποθήκες του Εθνικού Οργανισμού
Καπνού (ΕΟΚ) ήταν κατασκευασμένες σε οικόπεδο 30 περίπου στρεμμάτων στη Νέα
Κρήνη.
Με την κατάργηση του ΕΟΚ, το 2003, όλη η
περιουσία του μεταβιβάστηκε στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων.
Μετά την πυρκαγιά, που κατέστρεψε τις
αποθήκες, ο δήμος Καλαμαριάς, σε συνεννόηση με το υπουργείο, καθάρισε το χώρο
και ζήτησε να του παραχωρηθεί το οικόπεδο.
Σε
παλαιότερη λαϊκή συνέλευση κατοίκων της περιοχής είχε αποφασιστεί η κατάληψη του χώρου από τον
Δήμο, ενώ διαμορφώθηκε η είσοδος και είχε τοποθετηθεί η επιγραφή "Δήμος Καλαμαριάς - Άλσος Νέας Κρήνης".
Επίσης, στο χώρο είχαν κατασκευαστεί
γήπεδα ποδοσφαίρου, μπάσκετ και βόλεϊ, τοποθετήθηκαν παγκάκια και
λειτουργούν παιδικές χαρές, τα οποία σήμερα δεν υπάρχουν , έχει εγκαταλειφθεί η
χρήση τους, ενώ η περιοχή χρησιμοποιείται για να στεγάσει κάθε δεύτερη Κυριακή
την απευθείας διάθεση προϊόντων από παραγωγούς.
Επίσης, οι υπηρεσίες του Δήμου σε συνεργασία με τους
κατοίκους προχώρησαν στη δενδροφύτευση της περιοχής, όπου φυτεύτηκαν 50 δέντρα
και 400 θάμνοι.
Σύμφωνα με συμβόλαιο που έγινε ανάμεσα στη Μονή Βατοπεδιου και το
Ελληνικο Δημοσιο δέκα ολοκληρα στρεμματα (για την ακριβεια 10569,87) από ένα
συνολο τριαντα στρεμματων που είναι ιδιοκτησίας του δημοσιου, συγκεκριμενα του Υπουργείου Ανάπτυξης (σήμερα
Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων) , δηλαδή από ένα οικοπεδο που βρίσκεται στην καρδια της
Νεας Κρήνης στην Καλαμαρια και είναι από τους λιγους σχετικα μεγαλους
ελευθερους χωρους που εχουν απομείνει και θα μπορουσε να αξιοποιηθεί προς το
συμφέρον των πολιτων μεταβιβάστηκε στη Μονή.
Η υπόθεση αυτή («σκάνδαλο του Βατοπεδίου») κρίθηκε ωστόσο με την απόφαση 197/2015 του
Τριμελούς Εφετείου Κομοτηνής, το οποίο έκρινε πως η λίμνη Βιστωνίδα και οι
παραλίμνιες περιοχές ανήκουν στο Δημόσιο και επομένως κακώς ανταλλάχθηκαν.
Aπέρριψε συγκεκριμένα στο σύνολό της την αγωγή της Ιεράς
Μονής Βατοπεδίου εναντίον του ελληνικού Δημοσίου.
Η απόφαση εκείνη πέρα από το ότι αναγνώριζε στο Δημόσιο
την κυριότητα της λίμνης καθιστούσε και όλες τις μεταβιβάσεις που είχαν γίνει
άκυρες.
Η υπόθεση έφτασε
στον ‘Αρειο Πάγο.Η αρεοπαγιτική εισήγηση προτείνει να επικυρωθούν δύο αποφάσεις
του Εφετείου Αθηνών, που δέχθηκαν ότι η Μονή ουδέποτε απέκτησε κυριότητα στις
επίμαχες εκτάσεις της λίμνης και ότι είναι άκυρα τα συμβόλαια μεταβίβασης της
λίμνης στο Δημόσιο (γιατί του ανήκε ήδη), καθώς και της μεταβίβασης στη Μονή
(μέσω της άκυρης ανταλλαγής) δύο ακινήτων-“φιλέτων” του Δημοσίου, το ένα
έκτασης 10,5 στρεμμάτων στην περιοχή Καπναποθηκών Νέας Κρήνης του δήμου
Καλαμαριάς (αντικειμενικής αξίας 3 εκατ. ευρώ) και το άλλο στο Λαύριο (δασική
έκταση 148 στρεμμάτων που θα μετατρεπόταν σε αγροτική και οικοπεδική,
αντικειμενικής αξίας 891.648 ευρώ).
Σε διαδικασία
ενώπιον του Α΄ τμήματος του Αρείου Πάγου, η Μονή ζήτησε αναβολή για το
φθινόπωρο (το Δημόσιο εξέφρασε αντιρρήσεις), για την βασική υπόθεση του
ιδιοκτησιακού και την αναίρεσή της κατά της απόφασης-καταπέλτη του Εφετείου
Θράκης (197/15) που έκρινε ότι όλες οι επίμαχες εκτάσεις (η λίμνη, οι
παραλίμνιες και η νησίδα) ανήκουν στο κράτος.
Για τις άλλες δύο
αναιρέσεις της κατά των παρόμοιων (για το ιδιοκτησιακό) αποφάσεων του Εφετείου
Αθηνών, η Μονή ζήτησε να μην εισαχθούν σε συζήτηση (δεν μπορούσε να ζητήσει γι’
αυτές δεύτερη αναβολή) και ο ΑΠ θα κρίνει αν η στάση αυτή ισοδυναμεί με
παραίτηση.
Ωστόσο, η εισήγηση
του αρεοπαγίτη Β. Πέππα υιοθετεί τις άγνωστες μέχρι τώρα αποφάσεις , που μέσα
από εκατοντάδες σελίδες, εξηγούν (όπως και το Εφετείο Θράκης) γιατί η Μονή
ουδέποτε απέκτησε κυριότητα στη λίμνη ούτε επί Βυζαντινών αυτοκρατόρων, ούτε
επί Τουρκοκρατίας, ούτε επί Βουλγαρικής κατοχής, μετά την οποία πέρασε
“δικαιώματι πολέμου” στο Ελληνικό Δημόσιο.
Η εισήγηση
υιοθετεί την εφετειακή κρίση ότι αφού τα επίμαχα ακίνητα ανήκαν στο Δημόσιο,
δεν μπορούσε να υπάρξει ανταλλαγή και είναι άκυρα τα σχετικά συμβόλαια, από τα
οποία ζημιώθηκε το Δημόσιο (για την δασική έκταση του Λαυρίου επισημαίνεται ότι
παραβιάστηκαν οι προστατευτικές για τα δάση διατάξεις του Συντάγματος).
Κατά τις
εφετειακές αποφάσεις, για την όλη κατάσταση υπάρχει μάλιστα συνευθύνη
εκπροσώπων της Μονής, αλλά και πολιτικών και υπηρεσιακών οργάνων του Δημοσίου
σε ποσοστό συνυπαιτιότητας 50% και αναγνωρίστηκε ότι για καθένα από τα άκυρα
συμβόλαια η Μονή οφείλει αποζημίωση στο Δημόσιο από 90.000 ευρώ.
Η αρεοπαγιτική
εισήγηση προτείνει να ανατραπεί η αποζημιωτική ευθύνη, λόγω 5ετούς παραγραφής.
Στην
αντίστοιχη ποινική δίκη, η εισαγγελέας
Β. Κρίνα έχει προτείνει αθώωση των 14 κατηγορουμένων Με την απόφαση
που εκδόθηκε από το Ποινικό Τμήμα
ήδη έχουν αθωωθεί πανηγυρικά!