"Δεν πίστευα ποτέ ότι θα φθάσει η ώρα να προσπαθώ να υπερασπιστώ τα δίκαια της Μακεδονίας μας, όχι σε διεθνή φόρα στο εξωτερικό, όχι σε συζητήσεις με ξένους αξιωματούχους, αλλά μέσα στο ελληνικό Κοινοβούλιο, ενώπιον της εθνικής αντιπροσωπείας.Δεν πίστευα ποτέ ότι θα χρειαζόταν να δώσουμε μάχη για να πείσουμε Έλληνες βουλευτές ότι δεν μπορούν, εν ονόματι του λαού και του έθνους, να χαρίζουν όνομα, ταυτότητα και γλώσσα στους βόρειους γείτονές μας, ανοίγοντας ουσιαστικά τον ασκό του αλυτρωτισμού σε μια ιδιαίτερά ευαίσθητη περιοχή, πάνω από τα βόρεια σύνορά μας και είναι τραγικό το γεγονός ότι όλα αυτά γίνονται κόντρα στην συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού -του εντολοδόχου μας ελληνικού λαού-, γίνονται κόντρα στο σύνολο σχεδόν του πολιτικού κόσμου, που αντιτίθενται στην προωθούμενη συμφωνία.
[...]
Δυστυχώς, όλα έγιναν στο σκοτάδι. Ο Αλέξης Τσίπρας και η κυβέρνηση σας δεν επεδίωξε ποτέ την συναίνεση. Όλες οι διαπραγματεύσεις έγιναν υπό το καθεστώς της μυστικής διπλωματίας.Φθάσαμε στο έσχατο σημείο του πολιτικού ευτελισμού ακόμη και οι πολιτικοί αρχηγοί, οι βουλευτές να ενημερώνονται για την διαπραγμάτευση, όχι από την ελληνική κυβέρνηση, αλλά από τις δηλώσεις του σκοπιανού πρωθυπουργού και του υπουργού εξωτερικών του γειτονικού κρατιδίου.
[...]
Ειλικρινά δεν καταλαβαίνει κανείς πως η Ελλάδα μεταβλήθηκε στο επισπεύδον μέρος για τη συμφωνία. Τα Σκόπια είναι η πλευρά που πραγματικά βιάζεται. Γιατί τα Σκόπια αντιμετωπίζουν σοβαρά ζητήματα εσωτερικής και επιθυμούν διακαώς να ενταχθούν και στο ΝΑΤΟ και στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Παρόλ’ αυτά η ελληνική κυβέρνηση συμπεριφερόταν ως να ήταν εκείνη η πλευρά που είχε λόγους να βιάζεται για την επίτευξη της συμφωνίας. Αυτή την εντύπωση δίνει η χώρα μας σήμερα, αυτό το μήνυμα εκπέμπει. Ότι επιδιώκει έναν συμβιβασμό κακό και εθνικά επιζήμιο. Ότι υποκύπτει στις πιέσεις του διεθνούς παράγοντα χωρίς να υπερασπίζεται τα εθνικά συμφέροντά της. Αυτή η εικόνα δεν υπηρετεί ούτε την Ελλάδα ούτε την σταθερότητα στην περιοχή. Σκεφτείτε το μήνυμα που λαμβάνει η Άγκυρα, τα Τίρανα από μια Ελλάδα που φαίνεται αδύναμη, από μια Ελλάδα που φαίνεται να υποκύπτει στις πιέσεις του διεθνούς παράγοντα.
[...]
Και θα ήθελα να θυμίσω σε όλους μας ότι για τέτοιου είδους εθνικά ζητήματα δεν είμαστε υπόλογοι μόνο στον ελληνικό λαό αλλά, κυρίως, βρισκόμαστε απέναντι στην Ιστορία. Σε αυτήν θα δώσουμε λόγο, όπως θα δώσουμε λόγο και στους νεκρούς μας, αλλά και στους αγέννητους, τους επερχόμενους για τις πράξεις μας. Είναι πολύ βαρύ το αντίτιμο για λίγους μήνες ακόμη στους υπουργικούς θώκους ή στα βουλευτικά έδρανα.
[...]
Αυτά που σεβάστηκαν οι αιώνες και η Ιστορία, αυτά που κερδήθηκαν και διατηρήθηκαν με πολλές θυσίες, με πολλούς αγώνες, με πολύ αίμα, τα παραδώσατε εν μια νυκτί. Και μεγαλύτερη απόδειξη ότι όλα αυτά είναι ξένα προς τα δικά σας πιστεύω είναι η επιστολή που έστειλε ο υπουργός Παιδείας Κώστας Γαβρόγλου στα σχολεία με τα οποία συνέστηνε να αφαιρέσουν από τη διδακτέα ύλη το κεφάλαιο για τον Μακεδονικό Αγώνα και για τον Παύλο Μελά για να... "ελαφρύνει" η ύλη για τους μαθητές, όπως ισχυρίστηκε.
Αυτά συμφωνήσατε στις Πρέσπες ανάμεσα στα άλλα. Στο άρθρο 8 παρ. 5 προβλέπετε η σύσταση μιας επιτροπής εμπειρογνωμόνων που θα εξετάσουν τα σχολικά βιβλία, τους χάρτες και θα αναθεωρήσουν ότι κριθεί απαραίτητο ώστε να μην προκαλεί την άλλη πλευρά. Δηλαδή, η Ελλάδα τι θα αναθεωρήσει κυρίες και κύριοι συνάδελφοι; Πως θα ονομάσουμε τον Μακεδονικό Αγώνα; Πως θα αναφερθούμε στον θάνατο του Μελά, του Κώττα και τόσων άλλων καπεταναίων Μακεδονομάχων; Πως θα μιλήσουμε για την αρχαία Ηράκλεια, το Μοναστήρι, το Κρούσοβο, την Αχρίδα;
[...]
Ότι και να συμφωνήσετε, ότι και να ψηφίσετε τα ελληνικά ονόματα στο νεκροταφείο του Μοναστηριού δεν σβήνονται. Κι αν θέλετε πείτε εσείς στα παιδιά ότι από σήμερα εκεί πάνω, πέρα από τα βόρεια σύνορά μας, ζουν οι Μακεδόνες και μιλάνε τη γλώσσα τη μακεδονική… Κιελάτε να το πείτε στα παιδιά της Θεσσαλονίκης, της Βέροιας, της Καστοριάς, της Δράμας, της Κοζάνης και των Σερρών, στα παιδιά της Μακεδονίας. Αφού το θέλετε και θα το ψηφίσετε και είστε και περήφανοι για αυτό πάτε να το πείτε εσείς. Γιατί εμείς ούτε μπορούμε, ούτε θέλουμε, ούτε θα το κάνουμε.
Γιατί εγώ, που έρχομαι από τον ελληνικό βορρά, από την Μακεδονία, θα συνεχίσω να μιλάω για όλα αυτά. Θα συνεχίσω να μιλάω για τον Καπετάν Μπρούφα από τα Αηδόνια Γρεβενών και για τον πάππο μου τον Ηλία Γκιουλέκα, που σε νεαρή ηλικία ζώστηκε το ντουφέκι και κίνησε στον Αγώνα τον Μακεδονικό και μετά στα Βαλκανικά του '12-'13, τότε που μεγάλωνε η Ελλάδα.
[...]
Ναι κυρίες και κύριοι. Εμείς θα συνεχίσουμε να μιλάμε γι’ αυτά, γιατί αισθανόμαστε βαρύ το συναισθηματικό φορτίο που κουβαλάμε. Τα πάντα και στη ζωή και στην πολιτική δεν είναι μόνο ψυχροί υπολογισμοί. Και η Ελλάδα δεν φτιάχθηκε μόνο με συλλογισμούς, με υπολογισμούς ή με εντολές από τους μεγάλους. Φτιάχθηκε με το όνειρο, με όραμα, με θυσίες, με αγώνες.
Τώρα έφτασε η ώρα της αλήθειας. Κανείς δεν μπορεί να κρύβεται πίσω από δικαιολογίες, προφάσεις και προσχήματα. Όλοι κρινόμαστε. Και όλοι θα δώσουμε λόγο. Λόγο στον ελληνικό λαό, λόγο στην ίδια την Ιστορία".
|
