Το Σάββατο 28 Σεπτεμβρίου 2019, ο συγγραφέας και εκπαιδευτικός Σπύρος Λαζαρίδης μοιράστηκε τους ‘’θησαυρούς’’ του πρώην στρατοπέδου Παύλου Μελά, σε ένα τρίωρο οδοιπορικό που οι πραγματικές ιστορίες έμοιαζαν με παραμύθια και οι μύθοι δεν απείχαν πολύ από την πραγματικότητα.

Ο βαθυστόχαστος φιλόσοφος Carl Jung είχε διαπιστώσει ότι «αν είσαι ένα ταλαντούχο άτομο, αυτό δεν σημαίνει ότι έχεις αποκτήσει κάτι. Σημαίνει ότι έχεις κάτι να δώσεις πίσω».

Ο Σπύρος Λαζαρίδης εδώ και τρεις δεκαετίες βουτά με πάθος στην τοπική ιστορία μας, παρατηρεί, συλλέγει μνήμες και εικόνες, καταγράφει, κωδικοποιεί με μαεστρία το παρελθόν δυτικά, ξεκλειδώνει ιστορίες και ζωντανεύει τους τόπους, στρατόπεδο Παύλου Μελά, Λεμπέτ, Ζέιτελινκ, Καράισιν, Χαρμάνκιοϊ, Καραχουσεΐν, Συμμαχικά Κοιμητήρια, επιστρέφει την κοινωνική ιστορία σε αυτούς που βιώνουν το παρόν και κυρίως προσπαθεί να την μεταλαμπαδεύσει σε αυτούς που θα ‘’γράψουν’’ το μέλλον.

Ο συντοπίτης μας μελετητής της ιστορίας και της εξέλιξης της δυτικής Θεσσαλονίκης, γνωρίζει και το δηλώνει ότι ‘’το πρώην στρατόπεδο Παύλου Μελά και κάθε τόπος, χωρίς τους ανθρώπους είναι έρημος, απλή γη και οι και οι άνθρωποι χωρίς μνήμη είναι Μόνοι’’. Στηριζόμενος σε πηγές και τεκμήρια, δίνει απαντήσεις σε τρία ερωτήματα:

Υπάρχει κάτι από το παρελθόν το οποίο πρέπει να αναδείξουμε και να το προστατεύσουμε από τη λήθη;

Υπάρχει κάτι στο παρόν που απαιτεί την προσοχή μας;

Υπάρχει κάτι που μπορούμε να αφήσουμε για παρακαταθήκη στο μέλλον;

Και όπως το είχε προαναγγείλει, στο πρώτο από τα δύο οδοιπορικά αυτού του φθινοπώρου, αναζήτησε και είχε δίπλα του σε αυτό το ταξίδι στο παρελθόν, ‘’μουστερήδες, ρέκτες, μύστες, ρομαντικούς, αιθεροβάμονες, τρελούς κι ερωτευμένους με την ιστορία, τη φύση, την αρχιτεκτονική, τη λογοτεχνία, την πολιτική (με την καλή έννοια), το παραμύθι και την αλήθεια!’’

170 χρόνια, 10 στάσεις, 30 έτη έρευνας, μια αφήγηση για το χώρο που σε λίγο καιρό θα αρχίσει να παίρνει τη νέα του μορφή ως Μητροπολιτικό Πάρκο.

Η ιστορία και ο πολιτισμός μέσα και έξω από το στρατόπεδο, ‘’ο αστικός ιστός που ΄χει και ύπαιθρο, γη με λόφους και χειμάρρους, εκτάσεις και κτίρια που απαιτούν άλλη χρήση και νέο ρόλο στον 21^ο αιώνα’’.