Οικολογία – Πράσινη Λύση: Το πόσιμο νερό είναι Δημοκρατικό Ανθρώπινο Δικαίωμα
Οικολογία – Πράσινη Λύση: Το πόσιμο νερό είναι
Δημοκρατικό Ανθρώπινο Δικαίωμα
Ο αγώνας για την υπεράσπιση του νερού ως κοινωνικό αγαθό μετατρέπεται σε ανάγκη υπεράσπισης της ίδιας της Δημοκρατίας, δηλώνει το Σωματείο Εργαζομένων της ΕΥΑΘ. Στο ίδιο μήκος κύματος κινείται το Ψήφισμα του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης κατά της ακύρωσης των αποφάσεων του ΣτΕ που αφορούν ΕΥΑΘ-ΕΥΔΑΠ:
«Ο σεβασμός των δικαστικών αποφάσεων από τη νομοθετική και την εκτελεστική εξουσία αποτελεί βασική έκφανση του κράτους δικαίου».
Η υπεράσπιση του κοινωνικού χαρακτήρα του νερού ξεκίνησε το 2007 και καλά κρατεί. Το 2014, με το δημοψήφισμα βάσης, το 98% των πολιτών βροντοφωνάζουν το ΟΧΙ στην ιδιωτικοποίηση του νερού. Ακολουθούν δύο ιστορικές αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας, το 2014 η πρώτη και το 2022 η δεύτερη, που ορίζουν το δημόσιο χαρακτήρα του νερού και άρα αυτό οφείλει να παραμείνει σε δημόσιο έλεγχο. Όμως η κυβέρνηση φέρνει στη Βουλή δύο άρθρα στις 22 Ιουλίου 2022, σε ένα άσχετο νομοσχέδιο, με τα οποία δίνεται η δυνατότητα στο Υπερταμείο να παραμείνει κυρίαρχο μέλος στις Γενικές Συνελεύσεις και στα ΔΣ των δύο μεγάλων εταιρειών ύδρευσης της χώρας. Όπως αναφέρει το Στε: το Υπερταμείο δεν είναι κατάλληλο για τη διαχείριση του νερού γιατί έχει αμιγώς κερδοσκοπικό χαρακτήρα, ενώ νόμιμοι λόγοι για μη εφαρμογή της απόφασης του ΣτΕ δεν υπάρχουν.
Η διεθνής εμπειρία των ιδιωτικοποιήσεων του νερού σε χώρες της Ευρώπης, όπως στη Μεγάλη Βρετανία της Θάτσερ, δείχνουν ότι οι τιμές του νερού εκτοξεύθηκαν προς τα πάνω ενώ η ποιότητά του πήρε την κατιούσα λόγω έλλειψης ανταγωνισμού και μοναδικής επιδίωξης την αύξηση του οικονομικού κέρδους των ιδιωτικών εταιρειών. Τα παραδείγματα από το Παρίσι και το Βερολίνο, που από το 2002 και μετά επέβαλλαν ξανά το δημόσιο χαρακτήρα του νερού θέτοντας υπό δημόσιο έλεγχο τις εταιρείες ύδρευσης, δηλώνουν με τον πιο κραυγαλέο τρόπο ότι η έξοδος της ΕΥΑΘ και ΕΥΔΑΠ από το Υπερταμείο και η επιστροφή τους σε δημόσιο έλεγχο είναι μονόδρομος.
Ο Περιφερειακός σύμβουλος και επικεφαλής της παράταξης Φίλιππος Γκανούλης δήλωσε σχετικά: Το νερό πρέπει πάση θυσία να παραμείνει Φυσικό – Δημόσιο Αγαθό και Ανθρώπινο Δικαίωμα όλων ανεξαιρέτως των πολιτών με ίση πρόσβαση στην ίδια ποσότητα και ποιότητα. Κανένα στρεβλό νεοφιλελεύθερο όραμα δεν μπορεί και δεν πρέπει να οδηγήσει την κοινωνία σε κρίση νερού, μετατρέποντάς το σε εμπόρευμα με χρηματιστηριακή αξία!
«Ο σεβασμός των δικαστικών αποφάσεων από τη νομοθετική και την εκτελεστική εξουσία αποτελεί βασική έκφανση του κράτους δικαίου».
Η υπεράσπιση του κοινωνικού χαρακτήρα του νερού ξεκίνησε το 2007 και καλά κρατεί. Το 2014, με το δημοψήφισμα βάσης, το 98% των πολιτών βροντοφωνάζουν το ΟΧΙ στην ιδιωτικοποίηση του νερού. Ακολουθούν δύο ιστορικές αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας, το 2014 η πρώτη και το 2022 η δεύτερη, που ορίζουν το δημόσιο χαρακτήρα του νερού και άρα αυτό οφείλει να παραμείνει σε δημόσιο έλεγχο. Όμως η κυβέρνηση φέρνει στη Βουλή δύο άρθρα στις 22 Ιουλίου 2022, σε ένα άσχετο νομοσχέδιο, με τα οποία δίνεται η δυνατότητα στο Υπερταμείο να παραμείνει κυρίαρχο μέλος στις Γενικές Συνελεύσεις και στα ΔΣ των δύο μεγάλων εταιρειών ύδρευσης της χώρας. Όπως αναφέρει το Στε: το Υπερταμείο δεν είναι κατάλληλο για τη διαχείριση του νερού γιατί έχει αμιγώς κερδοσκοπικό χαρακτήρα, ενώ νόμιμοι λόγοι για μη εφαρμογή της απόφασης του ΣτΕ δεν υπάρχουν.
Η διεθνής εμπειρία των ιδιωτικοποιήσεων του νερού σε χώρες της Ευρώπης, όπως στη Μεγάλη Βρετανία της Θάτσερ, δείχνουν ότι οι τιμές του νερού εκτοξεύθηκαν προς τα πάνω ενώ η ποιότητά του πήρε την κατιούσα λόγω έλλειψης ανταγωνισμού και μοναδικής επιδίωξης την αύξηση του οικονομικού κέρδους των ιδιωτικών εταιρειών. Τα παραδείγματα από το Παρίσι και το Βερολίνο, που από το 2002 και μετά επέβαλλαν ξανά το δημόσιο χαρακτήρα του νερού θέτοντας υπό δημόσιο έλεγχο τις εταιρείες ύδρευσης, δηλώνουν με τον πιο κραυγαλέο τρόπο ότι η έξοδος της ΕΥΑΘ και ΕΥΔΑΠ από το Υπερταμείο και η επιστροφή τους σε δημόσιο έλεγχο είναι μονόδρομος.
Ο Περιφερειακός σύμβουλος και επικεφαλής της παράταξης Φίλιππος Γκανούλης δήλωσε σχετικά: Το νερό πρέπει πάση θυσία να παραμείνει Φυσικό – Δημόσιο Αγαθό και Ανθρώπινο Δικαίωμα όλων ανεξαιρέτως των πολιτών με ίση πρόσβαση στην ίδια ποσότητα και ποιότητα. Κανένα στρεβλό νεοφιλελεύθερο όραμα δεν μπορεί και δεν πρέπει να οδηγήσει την κοινωνία σε κρίση νερού, μετατρέποντάς το σε εμπόρευμα με χρηματιστηριακή αξία!
